[b]Rz: Polacy żądają od rządu oszczędności i sami są gotowi do poświęceń. Wy już w zeszłym roku zgodziliście się na obniżenie pensji o 20 procent, by ratować zakład pracy. Jak udało się do tego przekonać załogę, i to jeszcze, gdy rząd mówił, że nie ma kryzysu?[/b]
Henryk Szostak: Kto chciał słyszeć o kryzysie, to słyszał. My też jeszcze we wrześniu dyskutowaliśmy o podwyżkach, a w listopadzie musieliśmy się zgodzić na propozycję zarządu HSW SA, by od stycznia na trzy miesiące ograniczyć czas pracy i wynagrodzenia. Alternatywą było zwolnienie kilkuset osób. Załogi nie trzeba było przekonywać, bo ludzie sami widzieli, że nie ma co włożyć na taśmę produkcyjną, a w magazynach pełno wyprodukowanych maszyn.
[b]Ale związkowcy ze Stalowej Woli zawsze byli w awangardzie protestujących...[/b]
I co? Mieliśmy teraz jechać palić opony w Brukseli czy w Nowym Jorku? Z kryzysem się nie dyskutuje, bo on nie ma siedziby. Gdyby HSW mieściła się na Śląsku, gdzie jest duża konkurencja, być może nasza reakcja byłaby inna. Ale nasz zakład jest na Podkarpaciu i ludzie wiedzą, że nie mogą liczyć na pracę w podobnych spółkach, bo ich nie ma.
[b]Warto było zaciskać pasa?[/b]
