Komisja doradzi wójtowi

Prowadzenie działań związanych z profilaktyką i rozwiązywaniem problemów alkoholowych oraz integracji społecznej osób uzależnionych od alkoholu należy do zadań własnych gminy. Ich realizacją zajmują się zarówno rada, jak i wójt. W tym celu może korzystać z fachowej pomocy. W tym celu powołuje gminną komisję rozwiązywania problemów alkoholowych.

Do zadań tego ciała należy w szczególności podejmowanie czynności zmierzających do orzeczenia o zastosowaniu wobec osoby uzależnionej od alkoholu obowiązku poddania się leczeniu w zakładzie lecznictwa odwykowego. Komisja ma ponadto inicjować wykonywanie przez gminę jej zadań własnych wynikających z przepisów [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?id=185407]ustawy z 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (tekst jedn. DzU z 2007 r. nr 70, poz. 473 ze zm.)[/link].

[srodtytul]Nie tylko profilaktyka[/srodtytul]

Jakie to zadania? Zostały one wymienione w art. 41 ust. 1 ustawy. Przede wszystkim polegają one na udzielaniu pomocy rodzinom osób uzależnionych od alkoholu, zarówno psychologicznej, jak i prawnej, zwłaszcza gdy występuje w takich rodzinach przemoc. Gminy powinny również pomagać samym uzależnionym. Zarówno przez zwiększanie dostępności pomocy terapeutycznej i rehabilitacyjnej, jak i przez pomoc w znalezieniu zatrudnienia, czemu ma służyć organizowanie i finansowanie centrów integracji społecznej.

Nie mniej ważna jest profilaktyka. Zwłaszcza skierowana do dzieci i młodzieży. Dlatego też jednym z zadań gmin – którego wykonywania konisja powołana przez wójta powinna przypilnować – jest prowadzenie profilaktycznej działalności informacyjnej i edukacyjnej w zakresie rozwiązywania problemów alkoholowych i przeciwdziałania narkomanii, w szczególności dla dzieci i młodzieży.

Wreszcie gmina może ścigać naruszających zawarte w omawianej ustawie zakazy i występować przeciwko ich naruszycielom w charakterze oskarżyciela posiłkowego. Chodzi głównie o ściganie osób, które prowadzą niezgodną z prawem reklamę i promocję napojów alkoholowych, jak również tych, którzy sprzedają lub podają alkohol osobom nietrzeźwym, osobom, które nie ukończyły 18 lat, oraz tych, którzy sprzedaży alkoholu dokonują na kredyt lub pod zastaw.

[srodtytul]Kompetencje własne[/srodtytul]

Ważnym uprawnieniem gminnej komisji jest uczestnictwo w procedurze wydawania zezwoleń na sprzedaż lub podawanie napojów alkoholowych. Żaden sklepikarz czy restaurator nie dostanie bowiem od wójta zgody na handel trunkami, jeżeli jego wniosek nie uzyska pozytywnej opinii komisji rozwiązywania problemów alkoholowych, mówiącej o tym, że lokalizacja punktu sprzedaży jest zgodna z zasadami określonymi w uchwałach rady gminy.

Zaznaczyć w tym miejscu trzeba, że każdy członek komisji ma prawo do przeprowadzania kontroli zasad i warunków korzystania z zezwolenia na sprzedaż lub podawanie napojów alkoholowych.

Gminna komisja rozwiązywania problemów alkoholowych może również kierować na badania osoby, które w związku z nadużywaniem alkoholu powodują rozkład życia rodzinnego, demoralizację małoletnich, uchylają się od pracy albo systematycznie zakłócają spokój lub porządek publiczny.

Badanie to przeprowadza specjalista, a jego celem jest wydanie opinii w przedmiocie uzależnienia i podania wskazań co do dalszego leczenia. Na badanie to komisja kieruje na wniosek zainteresowanego lub z własnej inicjatywy.

[srodtytul]Wynagrodzenie się należy[/srodtytul]

Gminną komisję rozwiązywania problemów alkoholowych powołuje wójt (burmistrz, prezydent miasta). Jest to ciało, które obligatoryjnie powinno funkcjonować w każdej gminie. Jej skład nie został w ustawie sprecyzowany. Artykuł 41 ust. 4 ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi wymaga jedynie, aby jej członkami były osoby „przeszkolone w zakresie profilaktyki i rozwiązywania problemów alkoholowych”.

Zasiadanie w takiej komisji nie jest bezpłatne. Przesądza o tym ustęp 5 artykułu 41. Zgodnie z jego treścią zasady wynagradzania członków komisji rozwiązywania problemów alkoholowych określa rada gminy. Jest to jeden z obligatoryjnych punktów, jakie powinny się znaleźć w treści gminnego programu rozwiązywania problemów alkoholowych.

Zaznaczyć w tym miejscu trzeba, że wynagrodzenie za pracę w tej komisji należy się wszystkim jej członkom, bez względu na inne pełnione funkcje.

Tak [b]orzekł Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w wyroku z 11 lipca 2007 r.[/b] stwierdzając, że nie ma umocowania prawnego taka regulacja, która pozbawia członka gminnej komisji rozwiązywania problemów alkoholowych prawa do wynagrodzenia za pracę w tej komisji tylko z tego powodu, że jest on jednocześnie radnym będącym członkiem stałej komisji rady gminy (III SA/lu 230/06).

Jak natomiast wynika z rozstrzygnięcia nadzorczego wojewody podlaskiego z 15 marca 2006 r., za sprzeczne z prawem, a w konsekwencji nieważne należy uznać takie postanowienia uchwały rady, które stwierdzają, że członkowie gminnej komisji rozwiązywania problemów alkoholowych będą wykonywać swoje obowiązki bezpłatnie (P.N.II.A.Ch.0911-44/06 ).