Sytuacje, w których może nastąpić rozwiązanie stosunku pracy z pracownikiem mianowanym, określa znowelizowany art. 55 ust. 1 pkt 4 [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=5273B2D8E9275748A8D0EB96AD1EF584?id=292862]ustawy o pracownikach samorządowych[/link].
Przepis w nowym brzmieniu zaczyna obowiązywać 21 grudnia 2010 r. Nowe zasady przechodzenia na emerytury pracowników mianowanych będą stosowane do 31 grudnia 2011 r. Jak bowiem wynika z treści art. 54 ust. 1 omawianej ustawy, stosunek pracy osób zatrudnionych na podstawie mianowania przekształca się 1 stycznia 2012 r. w stosunek pracy na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony.
[srodtytul]Konsekwencje wyroku sprzed lat[/srodtytul]
Wprowadzona [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?id=384686]ustawą z 22 października 2010 r. o zmianie ustawy o pracownikach urzędów państwowych oraz ustawy o pracownikach samorządowych[/link] nowelizacja art. 55 ust. 1 pkt 4 ustawy o pracownikach samorządowych jest konsekwencją wyroku Trybunału Konstytucyjnego.
[b]W wyroku z 5 grudnia 2000 r. TK[/b] stwierdził niezgodność z konstytucją art. 10 ust. 1 pkt 5 nieobowiązującej już ustawy z 22 marca 1990 r. o pracownikach samorządowych. Przepis ten stanowił, że rozwiązanie stosunku pracy z pracownikiem samorządowym mianowanym może nastąpić w drodze wypowiedzenia w razie nabycia prawa do renty lub emerytury. Z przepisu tego wynikało, że pracodawca mógł wypowiedzieć stosunek pracy pracownikowi mianowanemu – kobiecie pięć lat wcześniej niż mężczyźnie. W konsekwencji TK stwierdził, że taka konstrukcja narusza art. 32 [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=C986F222C0826E85C2E2623EC176706C?id=77990]konstytucji[/link]. Zgodnie z jego treścią: “Wszyscy są wobec prawa równi. Wszyscy mają prawo do równego traktowania przez władze publiczne. Nikt nie może być dyskryminowany w życiu politycznym, społecznym lub gospodarczym z jakiejkolwiek przyczyny”.