Gminne, powiatowe i wojewódzkie jednostki budżetowe prowadzą rachunkowość na podstawie ustawy o rachunkowości oraz regulacji szczególnych zawartych obecnie w rozporządzeniu ministra finansów z 5 lipca 2010 r. w sprawie szczególnych zasad rachunkowości oraz planów kont dla budżetu państwa, budżetów jednostek samorządu terytorialnego, jednostek budżetowych, samorządowych zakładów budżetowych, państwowych funduszy celowych oraz państwowych jednostek budżetowych mających siedzibę poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej (DzU nr 128, poz. 861). Jego przepisy obowiązują od 31 lipca bieżącego roku.
[wyimek]Operacje na majątku trwałym należy księgować zgodnie z zasadami rachunkowości [/wyimek]
Fundusz jednostki budżetowej powinny kształtować wszystkie transfery bezpośrednie składników majątkowych do i z jednostki niebędące następstwem prowadzonej działalności, ale wynikające z potrzeby zabezpieczania majątkowego tych jednostek przez organy nadrzędne oraz z rozliczeń z budżetem. Wszystkie inne operacje majątkowe prowadzone w toku działalności jednostki powinny być objęte rachunkiem zysków i strat.
Postąpiono jednak inaczej, wprowadzając do wszystkich rozporządzeń poprzedzających to z 5 lipca 2010 r. nieuzasadnione wyjątki od tej zasady. Koszty wykorzystania, likwidacji i sprzedaży środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych odniesiono bezpośrednio na zmniejszenie funduszu jednostki, z pominięciem rachunku zysków i strat. Tego wyłączenia z rachunku zysków i strat nie zastosowano w odniesieniu do składników długoterminowych aktywów finansowych. Jednocześnie wartość sprzedanych środków trwałych zaliczono do przychodów, co spowodowało naruszenie zasady współmierności przychodów i kosztów.
Funduszowy sposób rozliczenia kosztów wykorzystania, likwidacji i sprzedaży (koszt rozumiany jako wartość nieumorzona odpisanych składników majątkowych) majątku trwałego jest sprzeczny z zasadami ustawy o rachunkowości i jednocześnie nie ma żadnego uzasadnienia merytorycznego. Ten sposób ewidencji gospodarki majątkiem trwałym zaliczyć należy do „reliktów księgowości socjalistycznej”.
