Reklama

Wznowienie postępowania powoduje ponowne rozpatrzenie sprawy

O wznowieniu rozstrzyga się w drodze postanowienia. Stanowi ono podstawę do przeprowadzenia postępowania co do przyczyny wznowienia oraz co do rozstrzygnięcia istoty sprawy.

Publikacja: 03.10.2017 02:00

Wznowienie postępowania powoduje ponowne rozpatrzenie sprawy

Foto: 123RF

Strona chce doprowadzić do wznowienia postępowania, z uwagi na to, że poprzednio bez swojej winy nie brała w nim udziału. Czy po wznowieniu postępowania prowadzący je organ może uwzględnić także dowody, które nie istniały jeszcze w czasie wydania dotychczasowej decyzji w tej sprawie?

Tak. Przesłanki wznowienia postępowania określono w art. 145-145b kodeksu postępowania administracyjnego (dalej k.p.a.). Należy do nich m.in. sytuacja, gdy strona bez własnej winy nie brała udziału w postępowaniu. W takim przypadku wznowienie następuje tylko na żądanie strony (art. 147 k.p.a.).

Podanie o wznowienie wnosi się do organu, który wydał w sprawie decyzję w I instancji, w terminie miesiąca od dnia, w którym strona dowiedziała się o decyzji (art. 148 k.p.a.). Podanie to nie wszczyna jednak automatycznie postępowania wznowieniowego. O wznowieniu rozstrzyga dopiero właściwy organ w drodze postanowienia, którego wydanie stanowi podstawę do przeprowadzenia przez ten organ postępowania co do przyczyny wznowienia oraz co do rozstrzygnięcia istoty sprawy (art. 149 § 1–2 k.p.a.).

Właściwym organem, o którym mowa powyżej, jest organ, który wydał w sprawie decyzję w ostatniej instancji (art. 150 k.p.a.). Organ ten wyda decyzję, w której: odmówi uchylenia dotychczasowej decyzji, jeżeli stwierdzi brak podstaw do jej uchylenia albo uchyli dotychczasową decyzję, jeżeli stwierdzi istnienie takich podstaw i w tym przypadku wyda nową decyzję rozstrzygającą o istocie sprawy (art. 151 § 1 k.p.a.).

Uchylenie dotychczasowej decyzji z tego powodu, że strona bez swojej winy nie brała udziału w postępowaniu, nie nastąpi, jeżeli od dnia doręczenia lub ogłoszenia tej decyzji upłynęło 5 lat. Dotychczasowa decyzja nie zostanie także uchylona, jeżeli w wyniku wznowienia mogłaby zapaść wyłącznie decyzja odpowiadająca w swojej istocie decyzji dotychczasowej (art. 146 k.p.a.). Jeżeli w wyniku wznowienia nie będzie można uchylić dotychczasowej decyzji na skutek tych okoliczności, organ ograniczy się do stwierdzenia wydania dotychczasowej decyzji z naruszeniem prawa i wskazania okoliczności, z powodu których nie uchylił tej decyzji (art. 151 § 2 k.p.a.).

Reklama
Reklama

W orzecznictwie przyjmuje się, że organ, prowadząc postępowanie na wniosek strony, jest związany podstawami wznowieniowymi zawartymi w tym wniosku i nie może odnosić się do innych podstaw nie wskazanych przez stronę. Tylko w postępowaniu wznowieniowym wszczętym z urzędu to organ byłby pełnym dysponentem takiego postępowania, co oznacza, że mógłby samodzielnie wskazywać przesłanki wznowienia (wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 12 października 2012 r., sygn. akt II OSK 1925/12, LEX nr 1233716).

Należy jednak pamiętać, że postępowanie w sprawie wznowienia nie tylko weryfikuje przyczynę wznowienia, ale także obejmuje rozpoznanie i rozstrzygnięcie sprawy. W wyroku WSA w Gliwicach z 9 sierpnia 2017 r. (sygn. II SA/Gl 364/17, LEX nr 2345309) podkreślono, że art. 149 § 2 k.p.a. zobowiązuje organy orzekające w postępowaniu wznowieniowym do rozpoznania sprawy (po wznowieniu postępowania) w jej całokształcie, także przy uwzględnieniu dowodów zgromadzonych w postępowaniu wznowieniowym. Organ prowadzący postępowanie w sprawie wznowienia nie jest związany ustaleniami stanu faktycznego i prawnego dokonanymi w postępowaniu, w którym zapadła dotychczasowa decyzja. Istotą wznowionego postępowania i uchylenia dotychczasowej decyzji jest powrót do odpowiedniego stadium zwykłego postępowania.

Nową decyzją, rozstrzygającą o istocie sprawy, wydaje się tak, jak gdyby sprawa nie była w danej instancji rozstrzygnięta (wyrok WSA w Gliwicach z 22 lipca 2011 r., sygn. II SA/Gl 235/11, LEX nr 852983). Zwraca się jednak także uwagę, że art. 149 § 2 k.p.a. nie nakłada na organ obowiązku badania istoty sprawy w każdej sytuacji. W przypadku, gdyby zachodziła przeszkoda do uchylenia decyzji (od dnia doręczenia lub ogłoszenia decyzji upłynęło 5 lat), organ nie miałby podstawy do prowadzenia postępowania co do istoty sprawy. Podstawą rozstrzygnięcia byłby wówczas stwierdzony fakt naruszenia prawa przy wydaniu decyzji w tej sprawie i wskazana przyczyna uniemożliwiająca uchylenie dotychczasowej decyzji (wyrok NSA z 14 marca 2017 r., sygn. II OSK 1783/15, LEX nr 2301631).

–Anna Puszkarska, radca prawny

podstawa prawna: art. 145–152 ustawy z 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jedn. DzU z 2017 r. poz. 1257)

Zawody prawnicze
Notariusze zwalniają pracowników i zamykają kancelarie
Spadki i darowizny
Czy darowizna sprzed lat liczy się do spadku? Jak wpływa na zachowek?
Internet i prawo autorskie
Masłowska zarzuca Englert wykorzystanie „kanapek z hajsem”. Prawnicy nie mają wątpliwości
Prawo karne
Małgorzata Manowska reaguje na decyzję prokuratury ws. Gizeli Jagielskiej
Nieruchomości
Co ze słupami na prywatnych działkach po wyroku TK? Prawnik wyjaśnia
Materiał Promocyjny
Lojalność, która naprawdę się opłaca. Skorzystaj z Circle K extra
Reklama
Reklama
REKLAMA: automatycznie wyświetlimy artykuł za 15 sekund.
Reklama
Reklama