Nawet małe zbiory potrafią mieć niezwykłą wartość

To jeden z najbardziej niezwykłych zbiorów gromadzonych przez kilkadziesiąt lat. Właściciel to Mariusz Hermansdorfer, historyk sztuki, przez 30 lat dyrektor Muzeum Narodowego we Wrocławiu (1983–2013), także inicjator adaptacji Pawilonu Czterech Kopuł na Muzeum Sztuki Współczesnej. Zgromadził w swojej kolekcji ponad 300 dzieł, m.in. Abakanowicz, Makowskiego, Lebensteina, Hasiora, Beksińskiego, Brzozowskiego, Winiarskiego, Fijałkowskiego, Hałasa, Stażewskiego, Lenicy.

„W latach 1950–1990 ceny były niskie, właściwie symboliczne – napisał Hermansdorfer w katalogu do wystawy. – Artyści, nawet ci najwybitniejsi, mieli ograniczone możliwości sprzedaży. Jedynym odbiorcą były instytucje państwowe, przede wszystkim muzea. Pracownie pełne dzieł stojących na regałach, odwróconych do ściany, czekających na kontakt z odbiorcą. Sztuka nie była towarem, jakim stała się ponownie od lat 90. ubiegłego wieku, jakim jest teraz. Przyjacielskie kontakty owocowały więc m.in. darami obrazów, grafik, rysunków, wyrobów rzemiosła artystycznego. »Niech będzie wśród ludzi« – słyszałem wielokrotnie od tych, często już nieżyjących, których dzieła osiągają obecnie astronomiczne ceny”.