Należy ono do najstarszych i największych w Polsce. Jego początki sięgają 1857 roku, kiedy powołano Muzeum Starożytności Polskich i Słowiańskich w Wielkim Księstwie Poznańskim. Po odzyskaniu niepodległości w 1919 roku powstało Muzeum Wielkopolskie. W czasie wojny Niemcy zmienili je na Kaiser Friedrich Museum Posen i wiele dzieł wówczas wywieźli.
„Jeszcze w 1945 roku poznańscy historycy sztuki rozpoczęli odbudowę zbiorów Muzeum Wielkopolskiego. – pisze we wstępie obecny dyrektor Wojciech Suchocki. – Wraz z zabiegami rekonstrukcyjnymi do zasobów muzeum, działającego od roku 1950 jako Muzeum Narodowe, włączone zostały kolejne znakomite kolekcje prywatne zbiory gołuchowskie Izabeli Czartoryskich i Jana Działyńskiego, a następnie rogalińska kolekcja Edwarda Aleksandra Raczyńskiego."
Dziś Muzeum Narodowe w Poznaniu ma dziewięć oddziałów, w których zgromadzono ponad 300 tysięcy dzieł sztuki i zabytkowych obiektów.
Album pokazuje najcenniejsze z nich według klucza chronologicznego. W zbiorach sztuki starożytnej podziwiamy zabytki z Bliskiego Wschodu, Egiptu, Grecji, Etrurii, Rzymu i Bizancjum. Wśród nich są takie unikaty jak egipska stella grobowa XVI-XV w. p.n.e., odkryta w Abydos, głównym sanktuarium Ozyrysa czy marmurowe popiersia rzymskich cesarzy.
W części poświęconej średniowieczu znajdują się bardzo różnorodne zabytki, m.in. ołtarzowy XIV-wieczny tryptyk z kościoła w Szydłowie koło Gubina, jeden z najstarszych na ziemi lubuskiej, piękne XVI-wieczne drewniane figury św. Małgorzaty i św. Urszuli – rzadkie w polskich zbiorach zabytki niderlandzkie, wyjątkowy muzyczny instrument – pochodzący z Niemiec - róg zwany lituusem, jak i denar Bolesława Chrobrego, świadek początków polskiej państwowości w XI wieku.
