W Szwecji aborcję zalegalizowano w 1938 r., jednak tylko ze względów medycznych, humanitarnych oraz by poprawić geny populacji. Przedsięwzięcie było jednak skomplikowane i wymagało wielu zaświadczeń.
W późniejszych latach zabieg umożliwiono z przyczyn społecznych i poważnych wad wrodzonych płodu. A w 1974 r. uchwalono ustawę, która obowiązuje do dziś. Przewiduje ona prawo do aborcji na żądanie do 18. tygodnia ciąży, a w późniejszym okresie tylko w wyjątkowych przypadkach. Do nich należy wykrycie wad wrodzonych i względy socjoekonomiczne (np. młody wiek, trudna sytuacja życiowa lub narkomania). Wówczas decyzję o aborcji podejmuje Krajowa Rada Zdrowia i Opieki Społecznej. Z reguły nie udziela się zgody na aborcję po 22. tygodniu ciąży, chyba że zagraża życiu kobiety.