Milenialsi najczęściej myślą o zmianie pracy

To milenialsi najczęściej zastanawiają się nad zmianą pracy w ciągu pół roku: 48 proc. mężczyzn i 51 proc. kobiet przy średniej dla wszystkich grup wiekowych 39 proc. Równocześnie najrzadziej obawiają się, iż nie znajdą takiej, która spełni ich oczekiwania. Myśli tak 28 proc. mężczyzn i 27 proc. kobiet. Najrzadziej wątpią w swoje umiejętności i doświadczenie – 5 proc. mężczyzn i 4 proc. kobiet.

- Wypalenie milenialsów to efekt lat pracy w szybkim tempie, często bez przestrzeni na odpoczynek, mentoring czy planowanie dalszego rozwoju. Często pełnią kilka ról jednocześnie: liderów, ekspertów, opiekunów – zarówno w pracy, jak i w domu. Brakuje im elastyczności – np. możliwości pracy zadaniowej zamiast godzinowej – oraz realnego wpływu na kierunek, w jakim podąża firma – ocenia Marta Szymańska. I dodaje: – Jeśli mają pozostać zaangażowani, potrzebują czegoś więcej niż benefity. Dobrą praktyką jest np. wdrożenie programów „mid-career development”, coachingu wewnętrznego czy systemów elastycznego zarządzania czasem pracy.

30-latkowie nie mieli siły przebicia takiej, jak mają zetki

- Pokolenie X, czyli to, które było przed milenialsami, po części się załapało na mityczną trampolinę, która była w latach 90. przyspieszonych karier. Milenialsi już nie mieli do tego przestrzeni, tym bardziej, że na rynku pracy wciąż było liczne pokolenie starsze o dekadę. Wchodząc na rynek pracy mieli sporą konkurencję i to pewnie jest ostatnie pokolenie, które zaczynało ścieżkę zawodową przy dwucyfrowym bezrobociu i sporym nasyceniu rynku pracy umowami czasowymi, o dzieło czy cywilnoprawnymi. Dodatkowo nasłuchało się, że jest roszczeniowe, kiedy nieśmiało zaczynało mówić o konieczności równowagi między życiem zawodowym, a prywatnym. Nie miało takiej negocjacyjnej siły przebicia, jaką mają zetki – komentuje Andrzej Kubisiak, wicedyrektor Polskiego Instytutu Ekonomicznego.

– To, że kobiety w tym przedziale wiekowym są najbardziej zestresowane i najmniej zadowolone z pracy, wiązałbym z obowiązkami rodzinnymi – dodaje ekspert. Przypomina niedawne badanie GUS o tym, jak czas między pracę zawodową, obowiązki, odpoczynek i przyjemności dzielą dorośli mieszkańcy Polski. Pracujące zawodowo kobiety wciąż na obowiązki domowe poświęcają więcej czasu niż mężczyźni, szczególnie te, które posiadają dzieci. W Polsce przeciętny czas urodzenia pierwszego dziecka to ponad 28 lat, czyli właśnie dolna granica pokolenia milenialsów.

Andrzej Kubisiak uważa, że po to, by zdjąć z kobiet „karę za urodzenie dziecka”, czyli gorszą sytuację zarobkową, odium tego, że pracownica - matka z małym dzieckiem oznacza zwolnienia lekarskie, jak najwięcej obowiązków domowych, urlopy macierzyńskie powinny mieć formułę rodzicielskich, czyli takich, z których korzystają i mężczyźni, i kobiety. – Wtedy nie tylko kobiety będą kojarzone przez pracodawców ze zwolnieniami, urlopami, ale oboje rodzice – dodaje ekspert.