Z informacji GUS wynika, że tak jak pracuje 93 proc. panów w wieku 25 – 29 lat, to aktywnych zawodowo jest 78 proc. pań. Podobna różnica utrzymuje się w kolejnych grupach wiekowych. W całym życiu zawodowym ( 15 – 64 lata) współczynnik aktywności zawodowej mężczyzn to 76 proc. a kobiet – 62 proc.
Ekonomiści i demografowie zwracają uwagę na to, iż zwiększenie aktywności zawodowej kobiet jest jednym z podstawowych sposobów na złagodzenie skutków starzenia się społeczeństwa. Dzięki temu można choć w części zapobiec zmniejszeniu się populacji osób pracujących. Sprawdź aktualne profile najlepszych polskich pracodawców
Kłopot jednak w tym, – na co zwracają uwagę prof. Irena Kotowska z SGH i Iga Magda z Instytutu Badań Strukturalnych, że nie ma dokładnych analiz, w jaki sposób polityka prorodzinna (gdzie celem jest zwiększenie dzietności) wpływa na rynek pracy. A ich zdaniem kreuje sprzeczne bodźce.
Ekonomiści są zgodni, że jedną z przyczyn niskiej aktywności zawodowej kobiet są trudności w łączeniu obowiązków zawodowych z rodzinnymi, szczególnie z opieką najpierw nad małymi dziećmi, a w późniejszych latach – nad rodzicami.
– Powoli zwiększa się liczba dostępnych publicznych żłobków i przedszkoli. To powinno zwiększać aktywność zawodową obojga rodziców. Ale dłuższe urlopy związane z narodzinami dziecka, wraz ze zwiększonym dostępem do relatywnie wysokich świadczeń rodzinnych prawdopodobnie zmniejszają bodźce do podjęcia pracy lub jej poszukiwania – tłumaczy Iga Magda.