Może się bowiem okazać, że polexitu, o którym mówi część polskiej prawicy, nie będzie musiała dokonać Polska, bo zrobią go za nas inni. W Europie, w której rządy przejmą nacjonaliści i prawicowi populiści, miejsca dla działania na rzecz realizacji ogólnoeuropejskich interesów nie będzie wiele. A z perspektywy wąsko rozumianego interesu narodowego Francji rzeczywiście można się zgodzić i na Ukrainę w rosyjskiej strefie wpływów, i na ograniczenie pomocy wojskowej dla Kijowa, bo powrót do business as usual z Rosją to zapewne niższe koszty życia we Francji w zamian za rosyjskie czołgi na Bugu, a nie na Sekwanie. Jeśli nie patrzymy na sprawy z perspektywy całego kontynentu, to taki układ Paryż może brać w ciemno i nawet czerpać z niego profity.

Dlaczego rządy nacjonalistów w Europie są korzystne dla Rosji?

A gdyby jeszcze władzę w Niemczech przejęło albo choć zyskało w niej udział AfD – a w Stanach Zjednoczonych prezydentem został Donald Trump, to Polsce grozi osuwanie się w niebezpieczną geopolityczną próżnię, którą niewątpliwie bardzo chętnie zagospodaruje Rosja. Moskwie na tym właśnie zależy, gdy różnymi metodami wspiera ruchy nacjonalistyczne w Europie. W tzw. Europie ojczyzn każdy ma myśleć o sobie, w wizji świata Donalda Trumpa przede wszystkim o sobie zaczynają myśleć Stany Zjednoczone – i wtedy najpierw Ukraina, a potem również my stajemy oko w oko z Rosją. I owszem, też możemy wówczas myśleć głównie o sobie, ale wachlarz możliwości niebezpiecznie nam się kurczy. Bo – przypomnijmy – rosyjskie czołgi stoją w tej wizji na Bugu. A o tym, jak można realizować narodowe cele z pepeszą przystawioną do głowy mieliśmy już okazję się przekonać.