Osoba, która zostanie zatrzymana w innym kraju Unii, będzie miała prawo do tłumaczenia podczas policyjnego przesłuchania, rozprawy w sądzie, w czasie rozmów z obrońcą. Postępowanie powinno być tłumaczone na język ojczysty, lub na inny, który jest zrozumiały dla osoby objętej postępowaniem, w stopniu umożliwiającym pełne korzystanie z prawa do obrony.
Tłumaczone będą także wszystkie istotne dokumenty (w tym decyzje o pozbawieniu wolności, akty oskarżenia, wyroki).
[b]Kraje członkowskie mają trzy lata na transpozycję dyrektywy do prawa krajowego[/b].
Dyrektywa zawiera także rozwiązania mające zapewnić odpowiednią jakość tłumaczeń, prawo zaskarżenia ewentualnej decyzji, że tłumaczenie nie jest potrzebne, prawo skargi na jego jakość oraz szkolenia dla sędziów, prokuratorów i personelu sądów.
Dyrektywa stanowi pierwszy krok w serii działań mających stworzyć podstawy powszechnych standardów postępowań kryminalnych w Unii Europejskiej.
