W 2013 r. rektor Uniwersytetu Łódzkiego skreślił Andrzeja D. (dane zmienione) z listy uczestników studiów doktoranckich.
Stwierdził, że doktorant nie zaliczył drugiego roku studiów. Nie dostarczył dokumentów potwierdzających postępy pracy naukowej i w rozprawie doktorskiej. Nie realizował programu studiów.
W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi Andrzej D. wyliczył powody, które jego zdaniem były przyczyną niezaliczenia przedmiotów.
Wyrokiem z 20 marca 2013 r. WSA w Łodzi oddalił skargę Andrzeja D. na decyzję rektora. Stwierdził, że prawidłowo ustalono stan faktyczny i prawny. Skarżący pobierał stypendium doktoranckie, korzystał z pomieszczeń uczelni, miał zapewnioną opiekę opiekuna naukowego. Nie wypełniał natomiast obowiązków doktoranta. Najdalej idącą konsekwencją jest wtedy skreślenie z listy uczestników studiów doktoranckich – podsumował sąd.
W lipcu 2015 r. wyrok się uprawomocnił, ale sprawa miała dalszy ciąg. W grudniu 2015 r. Andrzej D. złożył do rektora uniwersytetu wniosek o stwierdzenie nieważności decyzji tegoż rektora z 2013 r. o skreśleniu z listy uczestników studiów doktoranckich. Zgodnie z art. 156 § 1 k.p.a. organ administracji publicznej stwierdza nieważność decyzji wydanej na postawie przesłanek wyliczonych w tym przepisie.
