Uczestnikiem PPK może zostać tylko „osoba zatrudniona” w rozumieniu ustawy o pracowniczych planach kapitałowych (por. art. 2 ust. 1 pkt 18 tej ustawy). „Osobami zatrudnionymi” są np. pracownicy (z wyjątkiem m.in. młodocianych) oraz zleceniobiorcy, podlegający z tytułu tego zlecenia obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym. Osoba zatrudniona, która osiągnęła już 55 rok, zostaje „zapisana” do PPK (czyli zostaje, w jej imieniu i na jej rzecz, zawarta umowa o prowadzenie PPK), dopiero po złożeniu przez nią wniosku o zawarcie tej umowy. Jednak, po „zapisaniu” takiej osoby do PPK, oszczędza ona w tym programie na takich samych zasadach jak inni uczestnicy PPK - m.in. otrzymuje wpłaty do PPK, finansowane przez podmiot zatrudniający, a także wpłatę powitalną i dopłaty roczne od państwa. Do PPK nie można „zapisać” osoby zatrudnionej, która osiągnęła już 70. rok życia. Jeżeli jednak dana osoba stała się uczestnikiem PPK przed ukończeniem 70 lat, to jest nim także po osiągnięciu tego wieku.