Okrągły Stół to zwyczajowo przyjęta nazwa negocjacji prowadzonych od 6 lutego do 5 kwietnia 1989 przez przedstawicieli władz Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej, demokratycznej opozycji oraz strony kościelnej. Obrady prowadzono przy okrągłym stole, podkreślającym równość wszystkich uczestniczących w nich stron.
Owocem porozumienia z 5 kwietnia były częściowo wolne wybory z 4 czerwca, które doprowadziły do powstania pierwszego niekomunistycznego rządu po II wojnie światowej (na jego czele stanął Tadeusz Mazowiecki). Wydarzenie to wyznaczało początek końca systemu komunistycznego w Polsce i narodziny III RP.
Korwin-Mikke przekonuje jednak, że Okrągły Stół "to nie był zryw spontaniczny, konieczność historyczna". W jego opinii "to była komedia odegrana przez ludzi generała Kiszczaka, mająca na celu pozorne oddanie władzy na zasadzie: 'Wiele musi się zmienić, żeby wszystko zostało po staremu'".
"Kto decydował o tym, kto usiądzie przy Okrągłym Stole? Kto zapraszał imiennie do obrad Okrągłego Stołu? Śp. gen. Czesław Kiszczak" - pisze Korwin-Mikke.
Gen. Czesław Kiszczak w okresie Okrągłego Stołu był szefem MSW. Po wyborach z 4 czerwca był krótko szefem rządu.