Nie wiadomo, kto korzysta ze zwolnienia

Sąd Rejonowy dla Łodzi-Śródmieścia nie miał wątpliwości, że ocena tego, czy teren jest przeznaczony pod zabudowę w rozumieniu art 43 ust. 1 pkt 9 [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=CC115EBF230762AABE196841A15BE316?id=172827]ustawy o podatku od towarów i usług (DzU nr 54, poz. 535 ze zm.)[/link], powinna się opierać na miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego. Powołał się nawet na wyrok WSA w Warszawie ([b]sygn. III SA/Wa 4147/06[/b]).

Eksperci prawa podatkowego twierdzą z kolei, że ustawa, która ma wpływ na sytuację nabywców nieruchomości, jest nieprecyzyjna. W efekcie podatnicy nie wiedzą, czy konkretna transakcja będzie podlegała opodatkowaniu VAT czy też będzie z niego zwolniona. Ma to zasadnicze znaczenie, bo stawka wynosi 22 proc.

[srodtytul]Kosztowna interpretacja [/srodtytul]

Gmina ma [b]interpretację indywidualną wydaną przez dyrektora izby skarbowej 28 listopada 2007 r. (nr IP-PP2-443-300/07-2/AS)[/b]. Organ podatkowy potwierdził w niej, że nieruchomość, jaką nabył od miasta Łódź Marek K., powinna być opodatkowana 22-proc. VAT. Jak bowiem wynikało z przedstawionego przez gminę stanu faktycznego, działka została sprzedana z przeznaczeniem pod zabudowę.

Dla tej nieruchomości, na wniosek osoby trzeciej, 27 września 2004 r. wydana została decyzja nr V. RUB – 000/04 o warunkach zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie jednorodzinnego budynku mieszkalnego w zabudowie bliźniaczej. Wynika z tego, że jest możliwość zabudowania przedmiotowej nieruchomości budynkiem mieszkalnym.

W § 2.1 powołanego na wstępie aktu notarialnego kupujący zobowiązał się do zagospodarowania nieruchomości zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy lub postanowieniami planu zagospodarowania przestrzennego.

Dyrektor Izby Skarbowej miał na względzie, że stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług opodatkowaniu VAT podlega m.in. odpłatna dostawa towarów. Zgodnie zaś z art. 2 pkt 6 tej ustawy przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki, budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Co do zasady towary są (w myśl art. 41 ust. 1) objęte stawką w wysokości 22 proc. Wyjątek stanowi art. 43 ust. 1 pkt 9, na podstawie którego zwolniona od VAT jest dostawa terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczonych pod zabudowę.

Organ podatkowy wyszedł z tego założenia, ale uznał, że przez grunt przeznaczony pod zabudowę rozumieć należy zarówno te grunty, które widnieją w planie zagospodarowania przestrzennego jako przeznaczone pod zabudowę, jak i te, które właściciel przeznaczy pod zabudowę bądź potencjalnie będą traktowane jak tereny budowlane.

„Ustawodawca, wskazując na możliwość objęcia zwolnieniem z podatku od towarów i usług dostawy terenów niezabudowanych, posłużył się kryterium przeznaczenia terenu. Skoro o przeznaczeniu terenu decydują władze lokalne, które przewidziały daną nieruchomość w projekcie Studium Uwarunkowań i Kierunków Zagospodarowania Przestrzennego Miasta Łodzi jako inwestycję mieszkaniową w zabudowie jednorodzinnej, to dostawa tej nieruchomości nie może korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy o podatku od towarów i usług. Dostawa przedmiotowej nieruchomości niezabudowanej będzie zatem opodatkowana stawką VAT 22 proc., zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy o podatku od towarów i usług” – czytamy w uzasadnieniu interpretacji, jaką w sprawie Marka K. otrzymało miasto Łódź.

Problem polega jednak na tym, że przepis ustawy o podatku od towarów i usług, który odwołuje się do kryterium przeznaczenia pod zabudowę, jest zdaniem ekspertów prawa podatkowego nieprecyzyjny.

[srodtytul]Niejasne prawo[/srodtytul]

– [b]Pojęcie „przeznaczenia pod zabudowę” jest niedookreślone, a ma ono przecież zasadnicze znaczenie, kiedy trzeba ustalić, czy dana sprzedaż gruntu podlega opodatkowaniu czy też ma być z niego zwolniona [/b]– podkreśla Alicja Sarna, doradca podatkowy w spółce MDDP. – Tym- czasem przepisy ustanawiające wyjątki od reguły (tu: zwolnienie z opodatkowania) powinny być jak najbardziej precyzyjne.

Nie powinny stwarzać pola do interpretacji.

[ramka][b]Komentuje Dorota Szubielska - radca prawny w kancelarii Chadbourne & Parke[/b]

Sprawa raczej nie ma szans powodzenia przed sądem powszechnym. Wyrok ten powinien być uchylony przez II instancję, ponieważ sąd rejonowy popełnił błąd, uznając, że umowa jest nieważna, dlatego że jest niezgodna z ustawą o VAT. Nabywca nieruchomości nie poniósł szkody. W polskim prawie odszkodowanie przysługuje za szkodę rzeczywistą lub utracone korzyści, a nie za szkodę hipotetyczną. Samo ujęcie w umowie, że coś podlega podatkowi VAT lub nie, to za mało, by uznać, iż świadczenie było nienależne. Dopóki gmina nie skoryguje faktury, wynikająca z niej kwota jest kwotą należną. Inną sprawą jest to, czy gmina słusznie zapłaciła podatek Skarbowi Państwa, opierając się na interpretacji Ministerstwa Finansów. Może trzeba było drążyć wątpliwości i skarżyć interpretację do sądu administracyjnego w celu upewnienia się, że VAT faktycznie się należy. A tak zachowała się jak organ podatkowy.[/ramka]

masz pytanie, wyślij e-mail do autorki