Aktualizacja: 30.01.2016 22:24 Publikacja: 28.01.2016 13:33
Sylwester Chęciński (na leżaku z prawej) był młodym reżyserem, a przyszło mu przy „Samych swoich” pracować z doświadczonymi aktorami. Z lewej Wacław Kowalski (Pawlak), obok Władysław Hańcza (Kargul)
Foto: zdjęcie z archiwum prywatnego Sylwestra Chęcińskiego, autor zdjęcia: Julian Magda
Gdyby koszt ujęcia mierzyć wyłącznie ilością zużytej taśmy, najdroższą sceną „Samych swoich" byłaby ta, która kończy się wręczeniem Pawlakowi powiastki do sądu. To jedna z dłuższych scen, ale nie z powodu długości zasłużyła sobie na miano rekordzistki.
Scena zaczyna się w stodole Pawlaków, gdzie Witia z ojcem młócą cepami zboże. Po drugiej stronie płotu stoi sołtys z Wieczorkiem, który coś podpisuje. Za chwilę sołtys spróbuje przecisnąć się przez dziurę w płocie, ale dziura za mała albo sołtys za duży, Kokeszko z Pawlakiem muszą mu pomóc – pierwszy pcha, drugi ciągnie. Zasapany sołtys podaje Pawlakowi papier do podpisu: Kokeszko potrzebuje dwóch świadków, że on jest kawaler, że pod ślub podpada i że może stawać na kobiercu. Pawlak przed chwilą właśnie zrozumiał, że Jadźka nieuchronnie idzie do pełnoletności, i wbijał Witii do głowy, że ma ją nienawidzić, bo to przecież Kargulowe plemię. Tłumaczenie Witii, że patrzy na nią, bo jak się napatrzy, to jeszcze bardziej ją nienawidzi, nie przekonuje go, więc ochoczo łapie za ołówek – nareszcie, chwała Bogu, bo już tej Jadźki upilnować nie można. I już ma kwit podpisać, gdy Witia zwraca mu uwagę, że Kargul też go podpisał. Pawlak oddaje kartkę sołtysowi, ten piekli się, że przez Pawlaka Jadźka nie będzie matką, a wieś straci młynarza, ale Pawlak jest twardy – niczego, co Kargul podpisał, on podpisywał nie będzie. I niech go sołtys nie straszy, bo on przez sołtysa kota stracił, za którego dał dwa kwintale zboża, że rowera nie wspomni. Sołtys sprawę bagatelizuje, zmienia temat i po krótkiej tyradzie o wyższości mechanicznej młockarni nad cepami wręcza Pawlakowi powiastkę do sądu. Sprawa będzie właśnie o kota, którego Pawlak w napadzie gniewu zastrzelił.
Gdy wokół hulają polityczne emocje związane z pierwszą rocznicą powołania rządu, z głośników w supermarketach sączą się już bożonarodzeniowe przeboje, a my w popłochu robimy ostatnie zakupy, warto pozwolić sobie na moment adwentowego zatrzymania. A nie ma lepszej drogi, by to zrobić, niż dobra lektura.
„Ilustrownik. Przewodnik po sztuce malarskiej” Grażyny Bastek jest publikacją unikatową. Daje wiedzę i poczucie, że warto ją zgłębiać.
Dzięki „The Great Circle” słynny archeolog dostał nowe życie.
W debiucie reżyserskim Malcolma Washingtona, syna aktora Denzela, stare pianino jest jak kapsuła czasu.
Bank wspiera rozwój pasji, dlatego miał już w swojej ofercie konto gamingowe, atrakcyjne wizerunki kart płatniczych oraz skórek w aplikacji nawiązujących do gier. Teraz, chcąc dotrzeć do młodych, stworzył w ramach trybu kreatywnego swoją mapę symulacyjną w Fortnite, łącząc innowacyjną rozgrywkę z edukacją finansową i udostępniając graczom możliwość stworzenia w wirtualnym świecie własnego banku.
Jeszcze zima się dobrze nie zaczęła, a w Szczecinie już druga „Odwilż”.
Wszyscy już się przyzwyczailiśmy, że fatalnie długi jest czas oczekiwania na rozpatrzenie skargi kasacyjnej od wyroku WSA w sprawach podatkowych zwykłych obywateli, bo to prawie 3 lata(!). Taka sytuacja – gdy skarga podatnika finalnie okaże się zasadna, co nie jest zjawiskiem rzadkim - jest nie tylko krzywdząca dla obywateli ale również generująca zbędne koszty po stronie budżetu. Można odnieść wrażenie, że państwo z jakąś dziwną premedytacją nie pilnuje wpłacanych przez wszystkich obywateli podatków, bo przecież w budżecie innych pieniędzy nie ma.
Na wojnie Rosji z Ukrainą zginął znany ukraiński aktor Jakiw Tkaczenko. 45-latek występował m.in. w polskim serialu „Wataha” oraz filmie „Obywatel Jones” w reżyserii Agnieszki Holland.
Na łamach Rzeczpospolitej 6 listopada nawoływałem, aby kompetencje nadzoru sztucznej inteligencji (SI) oddać Prezesowi Urzędu Ochrony Danych Osobowych (PUODO). 20 listopada ukazał się tekst polemiczny, autorstwa mecenasa Przemysława Sotowskiego, w którym Pan Mecenas powołuje kilkanaście tez na granicy dezinformacji, bez uzasadnienia, oprócz „oczywistej oczywistości”. Tak jakby autor był bardziej politykiem niż prawnikiem. Niech mottem mojej repliki będzie to, co 12 sierpnia 1986 roku powiedział Ronald Reagan “Dziewięć najbardziej przerażających słów w języku angielskim to „Jestem z rządu i jestem tu, aby pomóc”
W dniu 4 grudnia 2024 r. na łamach dziennika "Rzeczpospolita" ukazała się publikacja „Sankcja kredytu darmowego – czy narracja parakancelarii jest zasadna?” autorstwa mecenasa Wojciecha Wandzela, przedstawiająca tezy i argumenty mające przemawiać za możliwością skredytowania kosztów kredytu i pobierania od tego odsetek, które w ocenie autora publikacji są pewnym wyjściem naprzeciw konsumentom, którzy chcą pozyskać kredyt.
W debiucie reżyserskim Malcolma Washingtona, syna aktora Denzela, stare pianino jest jak kapsuła czasu.
Cenię historie grozy z morałem, a filmowy horror „Substancja” właśnie taki jest, i nie szkodzi, że przesłanie jest dość oczywiste.
Opublikowano pierwszy zwiastun filmu „28 lat później”. Kontynuacja kultowej serii filmów przedstawi dalsze losy świata wykreowanego przez Danny'ego Boyle'a oraz Alexa Garlanda.
#MeToo? Cieszy mnie, że zmieniają się relacje na planie, że ludzie starają się nie przekraczać granic. Hamują też agresję, chamstwo. Ograniczają niestosowne teksty - mówi Gabriela Muskała, reżyserka, scenarzystka, aktorka.
Masz aktywną subskrypcję?
Zaloguj się lub wypróbuj za darmo
wydanie testowe.
nie masz konta w serwisie? Dołącz do nas
