Tylko 19 zł miesięcznie przez cały rok.
Bądź na bieżąco. Czytaj sprawdzone treści od Rzeczpospolitej. Polityka, wydarzenia, społeczeństwo, ekonomia i psychologia.
Treści, którym możesz zaufać.
Reklama
Recenzja książki Patricka Mondiano
Dopiero po latach człowiek próbuje rozwiązywać tajemnice, które w danym momencie wcale tajemnicami nie były, i chciałby wtedy odcyfrować na poły zatarte litery bardzo starego języka, nie znając nawet jego alfabetu", pisze Patrick Modiano w swojej najnowszej powieści „Żebyś nie zgubił się w dzielnicy".
Patrick Modiano, „Żebyś nie zgubił się w dzielnicy”, tłum. Bożena Sęk, Sonia Draga, Katowice 2016
I tak jak we wszystkich wcześniejszych nakazuje swoim bohaterom zapomnienie, a potem mozolne odnajdywanie siebie w przeszłości.
A może to sama przeszłość, zwłaszcza okupacyjna historia Francji, jest tu siłą wpływającą na pogrążonych w nieświadomym trwaniu? Nakazuje im żyć, co czynią niechętnie, jak bohater najnowszej prozy, który kilkakrotnie z ulgą wyznaje, że już dawno temu zgubił kluczyk od starej walizki. Być może są w niej ukryte pamiątki z przeszłości. „Być może" to zresztą słowa klucze do tego pisania. Modiano zostawia czytelnikowi dużo przestrzeni dla swobodnej gry wyobraźni, stara się ją ożywiać, bezustannie przywołując ulice, place i dzielnice Paryża, o którym obsesyjnie pisze.
Reklama
Plus Minus
„Wszystko jak leci. Polski pop 1990-2000”: Za sceną tamtych czasów
Ich nazwiska nie trafiały na okładki płyt, ale to oni ukształtowali dzisiejszy show-biznes.
Plus Minus
„Eksplodujące kotki. Gra planszowa”: Wrednie i losowo
„Eksplodujące kotki. Gra planszowa” to gratka dla tych, którzy nie lubią współgraczy…
Plus Minus
„Jesteś tylko ty”: Miłość w czasach algorytmów
Chemia pomiędzy odtwórcami głównych ról utrzymuje film na powierzchni, także w momentach potencjalnej monotonii.
Plus Minus
„Harry Angel”: Kryminał w królestwie ciemności
Czasem największy horror zaczyna się wtedy, gdy przestajemy okłamywać samych siebie.
Plus Minus
Gość „Plusa Minusa” poleca. Sebastian Jagielski: Czego boją się twórcy
Współczesne kino częściej szuka empatii niż konfrontacji, ale wciąż uważam, że ta druga może być bardzo skuteczna.
