Sąd Najwyższy w powiększonym składzie 7 sędziów rozstrzygnie, czy jeśli żądanie ochrony dóbr osobistych obejmuje także roszczenia o charakterze majątkowym, takie jak zadośćuczynienie pieniężne za doznaną krzywdę lub wplata na cel społeczny, pokrzywdzony musi dodatkowo uiścić opłatę stosunkową od kwoty, jakiej domaga się od sprawcy.
Chodzi o interpretację art. 26 ust. 1 pkt 3 ustawy z 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnym w kontekście innych przepisów tej ustawy. W myśl wskazanego przepisu opłatę stałą w kwocie 600 zł pobiera się m.in. od pozwu o „ochronę dóbr osobistych”.
Problemu nie ma, gdy osoba domagająca się takiej ochrony występuje tylko w roszczeniami o charakterze niemajątkowym, takim jak np. przeprosiny w prasie i usunięcie obraźliwych twierdzeń z blogu sprawcy. Pojawia się on, gdy roszczeniom niemajątkowym towarzyszą roszczenia majątkowe. W orzecznictwie, także Sądu Najwyższego, nie ma zgody, czy również wówczas, pozew obciąża tylko opłata stała w kwocie 600 zł.
O wyjaśnienie tej kwestii zwrócił się do zwykłego składu SN sąd II instancji, do którego wpłynęło zażalenie na postanowienie odrzucające apelację od wyroku nakazującego pozwanemu Markowi K. przeproszenie powódki i wypłacenie jej zadośćuczynienia w wysokości 5 tys. zł. W apelacji zakwestionowano oba punkty wyroku. Pełnomocnik pozwanego wniósł od niej opłatę sądową w kwocie 600 zł, uznając że opłata stosunkowa nie wchodzi tu w rachubę. Sąd I instancji miał odmienne zdanie; stąd odrzucenie pozwu.
Trzeba tu zaznaczyć, że w myśl art. 18 [link=http://aktyprawne.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?id=179014]ustawy o kosztach sądowych[/link] w sprawach cywilnych taka sama opłata jak od pozwu obowiązuje co do zasady także od apelacji, skargi kasacyjnej o skargi o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia, interwencji głównej, skargi o wznowienie postępowania i skargi o uchylenie wyroku sądu polubownego.
