[b]Tak orzekł Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi w wyroku z 12 stycznia 2010 r., II SA/Łd 845/09[/b]
[srodtytul]Jaki jest problem[/srodtytul]
Dyrektor pracowni planowania przestrzennego, upoważniony uchwałą rady miasta do załatwiania indywidualnych spraw z zakresu administracji publicznej, ustalił dla E. i Z.K. oraz A.K. warunki zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie budynku mieszkalnego jednorodzinnego wraz z wykonaniem niezbędnej infrastruktury technicznej, budowie budynku handlowo- usługowego z częścią magazynową wraz z wykonaniem niezbędnej infrastruktury technicznej.
W uzasadnieniu orzeczenia podniesiono, iż planowana inwestycja spełnia wszystkie przesłanki przewidziane w art. 61 [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=B3BE5F826C6C5EAF4236019A83730A23?id=169354]ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym[/link].
Od decyzji odwołanie wnieśli A. i T.S., twierdząc, że narusza ona zasadę dobrego sąsiedztwa, nie uwzględnia ich interesu jako osób trzecich.