Nowy system ma na celu m.in. ograniczenie patologiczne zjawiska pobierania nadmiernych opłat, niespójnych z wartością świadczonych usług, ze szkodą dla zawodników, klubów i ekosystemu piłkarskiego. Jak wskazuje FIFA rynek jest napędzany przez spekulacje; w latach 2011 – 2019 opłaty za usługi agentów piłkarskich wzrosły o 400% w porównaniu do wydatków na opłaty za transfery międzynarodowe, które w tym samym czasie wzrosły o 157,9%. W ciągu dekady (2011 - 2020) z tytułu opłat za usługi agentów w przelewach międzynarodowych zapłacono łącznie około 3,59 mld USD.
Nowy system nie jest jednak bez wad, w szczególności, że w artykule 12 pkt. 12 Regulaminu dotyczącego agentów piłkarskich (FFAR) dopuszczono do sytuacji, w której:
„Klient może negocjować i zawrzeć Transakcję bez angażowania Agenta piłkarskiego. W takim przypadku należy to wyraźnie zaznaczyć w odpowiedniej umowie transferowej lub umowie o pracę.”
Jednocześnie zastrzeżono w dalszym punkcie 13 FFAR, że
„Każda klauzula w Umowie o Przedstawicielstwo, która: a) ogranicza możliwość samodzielnego negocjowania i zawierania przez Osobę Fizyczną umowy o pracę bez udziału Agenta piłkarskiego; oraz/lub b) nakłada karę na Osobę Fizyczną, która samodzielnie negocjuje i/lub zawiera umowę o pracę bez udziału Agenta piłkarskiego, będzie nieważna.”
