Aktualizacja: 24.06.2014 16:33 Publikacja: 24.06.2014 16:33
?Prof. Walerian Sanetra
Foto: Fotorzepa, Jak Jakub Ostałowski
Rz: Podobno jest pan miłośnikiem dobrych samochodów.
Prof. Walerian Sanetra:
To prawda. Chociaż nie lubię szaleć.
Od zawsze ciągnęło pana ?do motoryzacji?
Kiedy kończyłem liceum, właściwie nawet nie mogłem marzyć o samochodzie. To były inne czasy. Za to miałem pomysł, żeby zdawać do technikum samolotowego.
Chciał pan być pilotem?
To takie dziecięce marzenia. Okazało się jednak, że jestem krótkowidzem. W tamtych czasach uważano, że to nie do pogodzenia z karierą pilota. Ostatecznie uczyłem się więc w liceum. Rozważałem przez jakiś czas studia politechniczne. Mój ojciec był technikiem budownictwa, więc jakoś też ciągnęło mnie w tym kierunku. Ostatecznie wybrałem prawo na Uniwersytecie Wrocławskim.
Dlaczego?
Nie miałem wówczas ściśle określonych upodobań. ?Szybko się jednak okazało, ?że bardzo dobrze wybrałem. Prawo jest bowiem połączeniem umiejętności charakterystycznych dla nauk ścisłych i humanistycznych. Nauką zająłem się jednak na poważnie właściwie dopiero na czwartym roku studiów.
Czym zajmował się pan więc wcześniej?
Życie studenckie było piękne. Mieszkałem w akademiku, tam dzień kończył się często ok. trzeciej nad ranem. Chodziliśmy na dansingi. Jeździłem też sporo na nartach – w moim rodzinnym mieście, Złotym Stoku, a także w Karpaczu i Szklarskiej Porębie. ?Bo piłką nożną w czasie studiów właściwie już się nie zajmowałem.
Wcześniej pan grał?
Tak, ale bez większych sukcesów. Głównie jako pomocnik. Byłem pełnym zapału, ale nie wybitnym piłkarzem. ?Cóż, tacy też są potrzebni...
A kiedy zaczął pan osiągać pierwsze sukcesy naukowe?
Pamiętam pierwszy artykuł w czasopiśmie „Państwo i Prawo", który zaprezentowałem na konferencji studenckiej prawników – o zasadach prawa pracy i współżycia społecznego. Wtedy poczułem, że zmierzam w dobrym kierunku. Na czwartym roku zacząłem uczestniczyć w seminarium doktorskim u prof. Jana Jończyka. Jednocześnie uczęszczałem na seminarium magisterskie z teorii państwa i prawa. Pisałem ?pracę o demokracji bezpośredniej w projektach konstytucji w okresie powstawania Polski po I wojnie światowej. Podczas obrony profesorowie byli jakby nieco zaskoczeni, że student rozwija taką myśl, mogła im się wydawać trochę odważna politycznie. Choć ja wówczas nie miałem w ogóle świadomości takiego kontekstu.
Wybrał pan jednak prawo pracy, ?a nie teorię prawa.
Byłem już wtedy na seminarium doktorskim prof. Jończyka. Ale zajmowałem się tematami z pogranicza prawa pracy i właśnie teorii państwa i prawa. Prof. Jończyk uznał bowiem, że właśnie takie będą mi bliższe. Pracę doktorską pisałem o ryzyku osobowym zakładu pracy. Właściwie już przez całą moją karierę naukową kłusuję w dziedzinie teoretycznoprawnej.
Kłusuje pan?
Myśl teoretycznoprawna może być bowiem właśnie rozwijana na tle konkretnych przepisów czy instytucji prawa pracy. Nigdy nie bałem się dyskusji, polemiki, także z profesorami zajmującymi się teorią prawa.
Po latach pracy stricte naukowej ?w 90. roku trafił pan do Sądu Najwyższego. Pamięta pan swoją pierwszą sprawę?
Tak. To było akurat niejawne posiedzenie. Byłem bardzo przejęty, że występuję po raz pierwszy w roli sędziego. ?Od tego czasu musiałem się sporo nauczyć, m.in. analizowania spraw, czytania akt.
Jakie sprawy były ?dla pana najtrudniejsze?
W pewnym sensie trudna, dlatego że bardzo medialna, była sprawa ważności wyborów prezydenta Aleksandra Kwaśniewskiego. Z dylematów stricte prawnych pamiętam rozstrzyganie kwestii, czy sprawy związane z odprowadzaniem przez pracodawcę zaliczki na podatek dochodowy powinna być rozpatrywana także przez sąd pracy, a nie tylko administracyjny. Toczyliśmy z kolegami w związku z tym długi spór, co jest istotą podatku. Dużo wysiłku kosztowało mnie przekonanie kolegów do mojego stanowiska.
Jest pan sędzią SN w stanie spoczynku, wykłada pan też na uniwersytecie. Czy ma pan jeszcze czas na młodzieńcze pasje?
Wciąż jeżdżę na nartach. ?W ostatnim sezonie wziąłem, jak co roku, udział w Biegu Piastów.
—rozmawiała Katarzyna Borowska
© Licencja na publikację
© ℗ Wszystkie prawa zastrzeżone
Źródło: Rzeczpospolita
Rz: Podobno jest pan miłośnikiem dobrych samochodów.
Prof. Walerian Sanetra:
Na łamach Rzeczpospolitej 6 listopada nawoływałem, aby kompetencje nadzoru sztucznej inteligencji (SI) oddać Prezesowi Urzędu Ochrony Danych Osobowych (PUODO). 20 listopada ukazał się tekst polemiczny, autorstwa mecenasa Przemysława Sotowskiego, w którym Pan Mecenas powołuje kilkanaście tez na granicy dezinformacji, bez uzasadnienia, oprócz „oczywistej oczywistości”. Tak jakby autor był bardziej politykiem niż prawnikiem. Niech mottem mojej repliki będzie to, co 12 sierpnia 1986 roku powiedział Ronald Reagan “Dziewięć najbardziej przerażających słów w języku angielskim to „Jestem z rządu i jestem tu, aby pomóc”
W dniu 4 grudnia 2024 r. na łamach dziennika "Rzeczpospolita" ukazała się publikacja „Sankcja kredytu darmowego – czy narracja parakancelarii jest zasadna?” autorstwa mecenasa Wojciecha Wandzela, przedstawiająca tezy i argumenty mające przemawiać za możliwością skredytowania kosztów kredytu i pobierania od tego odsetek, które w ocenie autora publikacji są pewnym wyjściem naprzeciw konsumentom, którzy chcą pozyskać kredyt.
Dla wielu obywateli skrzywdzonych w czasach PRL, wejście sędziów stanu wojennego do sądów w III RP było nieakceptowalne. Niemoc ludzi Solidarności, aby to wejście zablokować, odebrała szacunek Temidzie na dekady.
Przez ostatni rok główny ciężar działań i uwagi skupiony był na przywracaniu praworządności, choć z góry było wiadomo, że przy tym prezydencie para pójdzie w gwizdek. Jednocześnie w tym czasie nie zrobiono niczego, co by wydatnie poprawiło efektywność wymiaru sprawiedliwości.
Bank wspiera rozwój pasji, dlatego miał już w swojej ofercie konto gamingowe, atrakcyjne wizerunki kart płatniczych oraz skórek w aplikacji nawiązujących do gier. Teraz, chcąc dotrzeć do młodych, stworzył w ramach trybu kreatywnego swoją mapę symulacyjną w Fortnite, łącząc innowacyjną rozgrywkę z edukacją finansową i udostępniając graczom możliwość stworzenia w wirtualnym świecie własnego banku.
Wiele obietnic pracowniczych zostało już zrealizowanych. Zabrakło jednak odważnych, kluczowych zmian w ubezpieczeniach społecznych.
Sędzia Sądu Najwyższego odmawia orzekania w nowej Izbie Odpowiedzialności Zawodowej. Sprawa trafiła do I prezes SN Małgorzaty Manowskiej, która oceni czy jego zachowanie może naruszać dyscyplinę pracy.
Dla wielu obywateli skrzywdzonych w czasach PRL, wejście sędziów stanu wojennego do sądów w III RP było nieakceptowalne. Niemoc ludzi Solidarności, aby to wejście zablokować, odebrała szacunek Temidzie na dekady.
Niektóre pomysły na usprawnienie sądownictwa mogą prowadzić do kuriozalnych wręcz skutków.
Sędzia Paweł Juszczyszyn z Sądu Rejonowego w Olsztynie dostanie wyrównanie pensji, obniżonej o 40 procent przez nielegalną Izbę Dyscyplinarną - informuje portal oko.press.
Nowym prezesem Trybunału Konstytucyjnego został Bogdan Święczkowski. Sędzia z nominacji PiS będzie pełnił funkcję do 2030 r. Koalicji rządzącej trudno będzie to zmienić.
Wydział Spraw Wewnętrznych Prokuratury Krajowej skierował w poniedziałek wniosek do Izby Odpowiedzialności Zawodowej Sądu Najwyższego o podjęcie uchwały zezwalającej na pociągnięcie do odpowiedzialności karnej sędziego Sądu Rejonowego w Olsztynie Macieja Nawackiego.
Krakowski sędzia Waldemar Żurek złożył pozew cywilny, w którym domaga się przeprosin i zadośćuczynienia za tzw. aferę hejterską. Pozwani są były wiceminister sprawiedliwości w rządzie PiS Łukasz Piebiak, zastępca rzecznika dyscyplinarnego Przemysław Radzik i stołeczny sędzia Jakub Iwaniec.
Nie marnujmy poświęcenia sędziów, którzy oparli się pokusie łatwego awansu.
Masz aktywną subskrypcję?
Zaloguj się lub wypróbuj za darmo
wydanie testowe.
nie masz konta w serwisie? Dołącz do nas
