Janusz Waluś nie jest bohaterem walki z komunizmem

Zanim wylądował na Okęciu, sympatyków Walusia można było znaleźć wśród polskich pseudokibiców. Teraz niektórzy z internautów – nie w kominiarkach, a pod imieniem i nazwiskiem, decydują się na to, by go powitać. Kiedy w serwisie X (dawniej Twitter) robi to pewna celebrytka, można załamać ręce i spuścić zasłonę milczenia. Dyskusyjny pozostaje pomysł Krzysztofa Stanowskiego, który zapowiada wywiad z Walusiem w Kanale Zero (to prawda, że pisząc „Nic osobistego” rozmawiał z nim Cezary Łazarewicz, jednak nie przesądzając o warsztatowej jakości zapowiadanej konfrontacji, można dziś wskazać różnice pomiędzy reportażem a transmisją na YouTubie). Trudno jednak zupełnie ignorować problem, kiedy w tym gronie są parlamentarzyści: władze PiS i Konfederacji powinny z kilku powodów reagować.

Waluś nie jest bohaterem walki z komuną

Sympatycy Walusia tacy jak Matecki fetują go, bo zastrzelił przecież komunistę, przymykając oko na fakt, że działał przeciw zniesieniu segregacji rasowej. Czy w dobie nadmiarowej polaryzacji tego właśnie potrzebuje Polska? Zwłaszcza że pudłem rezonansowym dla wewnętrznych podziałów i skrajnych emocji są dziś media społecznościowe. Zarówno w Polsce (zabójstwo Marka Rosiaka i Pawła Adamowicza), jak i na świecie (marsz na Kapitol, próba zamachu na Donalda Trumpa) akty przemocy stanowią poważne wyzwanie.

Czytaj więcej

Przestępczość

Sąd: Pochwalanie czynu polskiego zamachowca z RPA to nie przestępstwo

Jeszcze w listopadzie do Polski może wrócić zabójca polityczny z RPA Janusz Waluś. Jest idolem sk...

Poza tym, gdzie w tym wszystkim jest szacunek dla prawdziwych bohaterów walki z komuną? Waluś emigrował z kraju, kiedy wielu jego rodaków stawiało opór reżimowi, płacąc za to najwyższą cenę: brutalne represje przybierały najróżniejsze formy (np. zaangażowane w Solidarność kobiety straszono tym, że ich dzieci trafią do domu dziecka, co zresztą się zdarzało). Część z nich żyje dziś w nędzy. Możliwe, że największą klęską polityki pamięci – również jeśli nie przede wszystkim prawicy – jest to, że dzieje opozycji demokratycznej w Polsce są tematem zupełnie dla młodzieży nieatrakcyjnym i nieznanym, więc jakiś hochsztapler zawsze może łatwo kogoś nabrać na Walusia antykomunistę.