Gdy Imperium Zła zaatakowało naszego sąsiada, w ciągu kolejnych siedmiu dni w Polsce mogliśmy obserwować tryumf Dobra. Setki tysięcy osób zaangażowały się w bezinteresowną pomoc uchodźcom z ogarniętej wojną Ukrainy. Polacy w chwili próby zdali egzamin z solidarności i chrześcijańskiego miłosierdzia. Zdali go zwykli obywatele, funkcjonariusze służb, samorządowcy, politycy i ci, którzy odpowiadają za polskie państwo. Nie było żadnej przesady w słowach lidera opozycji, który stwierdził, że piszemy właśnie „piękną kartę historii Polski”.
Dobro to też pewien kapitał, coś, co należy do porządku tzw. soft power. Niezliczeni politycy czy urzędnicy z Europy i Stanów Zjednoczonych z wielkim uznaniem wypowiadali się o polskim zaangażowaniu w niesienie pomocy uchodźcom. Między innymi dzięki temu świat uważniej w ostatnich dniach wsłuchiwał się w głos Polski, w nasze argumenty, w nasz punkt widzenia.
Czytaj więcej
Wbrew pogłoskom rozsiewanym przez narodowców, policja dementuje informacje o zwiększonej przestęp...
Jednak ten obraz bardzo łatwo jest popsuć. Tak jak na świat niezwykle mocno oddziałują historie zmarzniętych, przerażonych wojną uchodźców, którzy po wielogodzinnym oczekiwaniu, niekiedy po wielodniowej podróży docierają do Polski, gdzie czeka ich opieka medyczna, ciepły posiłek, ubranie, koce, prowiant na dalszą drogę i informacje, gdzie znajdą dach nad głową, tak też szybko mogą się szerzyć po świecie informacje o przejawach rasizmu, kibolskich bojówkach ściągających na granicę, by „bronić Polski” przed zalewem ciemnoskórych przybyszów. W 40-milionowej Ukrainie mieszkały dziesiątki, jeśli nie setki przybyszów z dalekich krajów, uczyły się tysiące Hindusów, Marokańczyków, Etiopczyków itd. Oni też uciekają przed bombami i czołgami. Im też mamy obowiązek pomóc, choć akurat duża część z nich po prostu chce wrócić do swoich krajów, po tym jak wojna przerwała im np. studia.
Podsycanie rasistowskich sentymentów czy granie antyuchodźczą kartą – szczególnie w tej sytuacji – uderza w polską rację stanu. Jest działaniem w interesie Putina i jego Imperium Zła. Bez względu na to, czy to działanie hańbiącego – w mej ocenie – godność posła na Sejm Rzeczypospolitej Grzegorza Brauna, brunatnych polityków, kiboli, anonimowych trolli czy też zaprzysięgłych antyszczepionkowców, którzy nagle przesiedli się z walki z sanitaryzmem na walkę z napływem uchodźców o innym kolorze skóry. W sieci narracja antyuchodźcza zaczyna właśnie rozprzestrzeniać się z prędkością błyskawicy, rozbudzając emocje i radykalizując postawy.
