Kiedy wolno karać za wzmocnioną stację telefonii

Spór eskalował. Do nadzoru wpłynęło żądanie najpierw ogólnopolskiego stowarzyszenia, a potem mieszkańców budynku o ukaranie operatora za nielegalne użytkowanie „wzmocnionej" stacji. Powiatowy inspektor nałożył na operatora karę w wysokości 25 tys. zł. Wtedy spółka (operator) złożyła zażalenie do WINB, a ten umorzył postępowanie w sprawie nałożenia kary.

Według WINB nie można nałożyć kary za nielegalne przystąpienie do użytkowania stacji z prostego powodu: artykuł 57 ust. 7 prawa budowanego, na podstawie którego nakłada się finansowe sankcje, służy do tego, by motywować inwestora do załatwienia formalności końcowych. W tym wypadku zaś nie może być o nich mowy, ponieważ „wzmocniona" stacja powstała bez zgłoszenia i pozwolenia na budowę. Na poparcie tej tezy zacytował liczne orzeczenia sądu administracyjnego.

Stowarzyszenie odwołało się do WSA. W uzasadnieniu skargi tłumaczyło, że stanowisko WINB jest nie do przyjęcia. Sporny artykuł prawa budowlanego ma na celu wyeliminowanie patologicznej sytuacji, takich jak nielegalne korzystanie z obiektu. Kary nakładane na jego podstawie mają zaś przymusić inwestora do właściwego postępowania. Istnieje szerokie orzecznictwo sądu administracyjnego, z którego wynika taka właśnie wykładnia tego przepisu.

WSA podzielił jednak opinię WINB i nie uwzględnił skargi. Według sądu w wypadku kary za nielegalne użytkowanie nie chodzi o każde nielegalnie użytkowanie, ale tylko takie, które są następstwem zignorowania obowiązków z art. 54 i 55 prawa budowlanego, czyli uzyskania pozwolenia na użytkowanie lub zawiadomienie o zakończeniu budowy. W tym konkretnym wypadku w grę wchodzi jedynie postępowanie legalizacyjne – uważa WSA. NSA nie był już tak o tym przekonany. Jego zdaniem rzeczywiście orzeczenia są różne i trzeba raz na zawsze wyjaśnić, czy wolno karać za nielegalny obiekt na podstawie art. 57 ust. 7, mimo że nie wymaga zgłoszenia ani pozwolenia.

Sygn. akt: II OSK 2641/17