Pani Agata D. (dane zmienione) w czerwcu 2012 roku złożyła w łódzkim magistracie wniosek o sprzedaż lokalu mieszkalnego.
Ponad rok później Dyrektor Wydziału Praw do Nieruchomości w Departamencie Gospodarowania Majątkiem poinformował kobietę, iż z uwagi na nieprawidłowe wydzielenie działki zlecony został podział nieruchomości sąsiedniej, wobec czego zawieszono realizację wniosków o sprzedaż lokali mieszkalnych. W piśmie tym zaznaczono jednocześnie, iż zawieszenie realizacji wniosków nie będzie miało wpływu na wysokość udzielonej przy zakupie bonifikaty, która zgodnie z datą złożenia wniosku przysługiwała w wysokości 90% ceny rynkowej.
Wniosek ostatecznie rozpatrzono dopiero w marcu 2015 roku, kiedy obowiązywały już nowe uchwały, które określały wysokość bonifikat od 5% do 40%.
Kobieta postanowiła, więc zaskarżyć uchwały Rady Miasta Łodzi, jako naruszające jej interes prawny o charakterze bezpośrednim, realnym oraz aktualnym, albowiem uniemożliwiają nabycie przedmiotowego lokalu za cenę obniżoną o bonifikatę, która uprzednio przysługiwała w wysokości 90%. Jej zdaniem, brzmienie przepisów zaskarżonych uchwał narusza zasadę zaufania uczestników postępowania administracyjnego do organów władzy publicznej wyrażoną, która jest jedną z fundamentalnych zasad porządku prawnego.
Wskazała również, iż organ samorządu terytorialnego naruszył przepis art. 155 Kodeksu postępowania administracyjnego, ponieważ uchwała Rady Miejskiej z kwietnia 1998 r., tworzyła dla niej prawa nabyte w postaci przyznania uprawnienia do bonifikaty w wysokości 90% wartości rynkowej lokalu. Za takie prawo należy uznać uprawnienie do bonifikaty wynikające z tej uchwały, stanowiące rozstrzygnięcie przysporzenia w sferze materialnoprawnej, które następnie zostało zmienione z naruszeniem przepisu art. 155 k.p.a. bez zgody stron i wbrew słusznemu interesowi adresata uchwały.