Decyzjami z 1973 r. i 1980 r., wydanymi na mocy dekretu z 1945 r. o gruntach warszawskich, byłemu właścicielowi posesji na warszawskim Ursynowie odmówiono przyznania prawa użytkowania wieczystego części tego gruntu.
W 2015 r. minister infrastruktury i rozwoju odmówił stwierdzenia ich nieważności. Ustawa z 1958 r. o zasadach i trybie wywłaszczania nieruchomości rozszerzyła bowiem przesłanki wymienione w art. 7 ust. 2 dekretu, na planowaną realizację zorganizowanego budownictwa mieszkaniowego. A w dniu wydania odmownych decyzji obowiązywał plan przeznaczający obszar Ursynowa właśnie na taki cel. Decyzją lokalizacyjną z 1972 r. teren zabranej nieruchomości przeznaczono dla wojskowych ogrodów działkowych, wewnątrz których miał przebiegać ciąg spacerowy dla mieszkańców osiedla. Ogrody działkowe uznawane za infrastrukturę wypoczynkową miały wówczas użyteczność publiczną. Organy prawidłowo więc uznały, że cel, na jaki przeznaczono przejętą nieruchomość, uniemożliwia dalsze korzystanie z niej przez byłego właściciela – orzekł minister.