Projekt ustawy, który we wtorek ukazał się na stronie Rządowego Centrum Legislacji, przewiduje zmiany postulowane przez środowiska osób z niepełnosprawnością od wielu lat. Takie, które pomogą Polsce sprostać wymogom konwencji ONZ, gwarantującej im prawo do niezależnego życia. A także takie, które odciążą członków ich rodzin, zwłaszcza „wypchnięte” z rynku pracy kobiety. Projekt powstał z inicjatywy pełnomocnika rządu ds. osób niepełnosprawnych Łukasza Krasonia.
Asystent osoby z niepełnosprawnością również dla niepełnoletnich
W myśl nowych przepisów osobie z niepełnosprawnością przyznane zostanie bezpłatne wsparcie asystenta – od 30 do 240 godzin miesięcznie. Ile dokładnie – to będzie zależało m.in. od wieku potrzebującego. Osobom między 18. a 65. rokiem życia (z „odpowiednim” wskaźnikiem na skali poziomu potrzeb wsparcia) można będzie przyznać maksymalną pulę, zaś niepełnoletnim (nastolatkom od 13. roku życia, z orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności lub o niepełnosprawności z określonymi wskazaniami) – co najwyżej 80 godzin.
W czym pomoże asystent? Nie tylko w czynnościach życia codziennego takich jak jedzenie, robienie zakupów czy podawanie leków (do wykonywania czynności medyczno-pielęgnacyjnych potrzebne będzie specjalne szkolenie), ale też w pracy zawodowej i aktywności towarzyskiej. Wniosek o jego przyznanie będzie mógł złożyć albo sam potrzebujący, albo jego opiekun prawny czy osoba stale go wspierająca.
Decyzja o przydzieleniu asystenta zostanie podjęta na podstawie obserwacji, wywiadu bezpośredniego oraz formularzy – samooceny i oceny potrzeb. Podejmie ją co najmniej dwuosobowy zespół, w którym znajdzie się m.in. osoba z niepełnosprawnością zbliżoną do tej, którą ma wnioskujący. Rozstrzygnie on m.in. o liczbie przyznawanych godzin wsparcia, stawce godzinowej asystenta czy kwestii szkoleń, które musi przejść. Wnioskujący będzie miał jednak prawo domagać się ponownego rozpatrzenia swojej sprawy w ciągu 30 dni.