Wykopaliska prowadzone są koło miasta Xi-an, starożytnej stolicy Chin (dziś w prowincji Szensi), w środkowej części kraju. Badania na tym stanowisku zostały wznowione kilka dni temu, po 25 latach przerwy.
[srodtytul]Struktura naturalna [/srodtytul]
Terakotową armię odkryto w 1974 roku. Do dziś nie wiadomo, ilu liczy żołnierzy. Na podstawie wcześniejszych wykopalisk (wydobyto około 1000 figur, które są eksponowane w miejscowym muzeum) specjaliści szacowali, że cesarza strzegło ponad 8 tysięcy piechurów, 130 rydwanów zaprzężonych w 500 koni i 150 jeźdźców.
Figury są w zasadzie naturalnej wielkości, żołnierze mierzą od 180 do 190 cm wzrostu. Reprezentują różne formacje – piechotę, kopijników, kawalerzystów, łuczników, woźniców. W sposób widoczny wyróżniają się oficerowie. Nie ma również dwóch posągów o identycznych rysach twarzy. Prawdopodobnie tułowie fabrykowano seryjnie, ale głowy i ręce modelowano indywidualnie. Na przykład, archeolodzy wyróżnili wśród terakotowych żołnierzy 24 wzory wąsów. Chińscy naukowcy są przekonani, że jako modele dla glinianych żołnierzy służyli ludzie z różnych terytoriów, jakimi władał cesarz. Między innymi wyróżniają się twarze o rysach mongolskich. Każda figura była pomalowana tak, jak wyglądał prawdziwy żołnierz (jedna figura waży około 180 kg).
Zróżnicowane są także konie – jedne mają rozdęte chrapy, inne rozwarte pyski, postawione uszy, niektóre wyglądają na łagodne, inne na narowiste.
