Myszy pomogą? zrozumieć,? jak długo żyć

Na podstawie podziału komórek można określić moment, w którym nadejdzie starość

Publikacja: 25.10.2012 17:34

Badania takie przeprowadził zespół hiszpańskich naukowców z Centro Nacional Investigationes Oncologicas – CNIO. Naukowcy obserwowali fizjologię tych ssaków na poziomie genetycznym, śledzili zwłaszcza długość telomerów i rytm, w jakim się one skracają.

Telomery są elementami chromosomów, znajdują się na ich zakończeniach. Każdy chromosom ma na swoich dwóch końcach po jednym telomerze (w każdej komórce człowieka znajdują się, w sumie, 92 telomery). Taka lokalizacja telomerów sprawia, że zabezpieczają one chromosomy i zawarte w nich DNA przed uszkodzeniem w trakcie procesu replikacji, kopiowania.

Licznik życia

Replikacja taka następuje zawsze w trakcie każdego podziału komórki, a więc nie ustaje w ciągu życia organizmu, przy czym telomer skraca się podczas każdego podziału komórki.

Istnieje związek między długością telomeru a „odległością" organizmu od śmierci

Telomerowe zabezpieczenie broni ją przed nowotworzeniem, czyli rakowaceniem, ale jednocześnie świadczy o procesie starzenia się. Hiszpańscy badacze nazwali nawet to telomerowe zabezpieczenie „licznikiem życia". Hiszpańscy badacze badali długość telomerów i rytm, w jakim się one skracają. Stwierdzili, że rytm tej redukcji, skracania jest ważnym czynnikiem wpływającym na długość życia. Z kolei na ten rytm prawdopodobnie wpływ wywiera tryb życia. To daje nadzieję na pełne poznanie podobnego mechanizmu u człowieka. Telomery znajdują się w centrum uwagi wielu zespołów na świecie badających proces starzenia się. Wiadomo już, że w miarę upływu czasu, czyli w ciągu trwania życia, ta ochronna funkcja materiału genetycznego słabnie, funkcjonowanie komórek „rozregulowuje się", następuje śmierć komórek, co wpisuje się w ogólny proces starzenia się. Na podstawie wcześniej prowadzonych badań w różnych laboratoriach uczeni doszli do wniosku, że istnieje związek między długością telomeru w danym momencie a „odległością" organizmu od śmierci.

Liczy się rytm

Naukowcy z Centro Nacional Investigationes Oncologicas rzucili na to zagadnienie nowe światło. Badali populacje myszy w ciągu trzech lat. Pobierali od nich komórki, gdy zwierzęta osiągały 4, 8, 12 i 25 miesięcy, po czym mierzyli długość ich telomerów. Na tej podstawie określali rytm, w jakim się skracały i związek tego procesu ze starzeniem się organizmu i śmiercią poszczególnych zwierząt. Aby porównywać wpływ telomerów na długość życia, warunki bytowe zwierząt były identyczne (taka sama ilość pożywienia, te same pory posiłków, taka sama temperatura otoczenia, naświetlenie, poziom hałasu itp.).

W trakcie eksperymentu okazało się, że w określonym momencie długość telomerów nie ma decydującego znaczenia, decydujący wpływ na trwanie życia danego osobnika ma rytm, w jakim telomery w jego organizmie się skracają. Na przykład osobnik z telomerami relatywnie krótkimi, które jednak skracają się w powolnym rytmie, starzeje się wolniej od osobnika z telomerami stosunkowo długimi, ale skracającymi się prędko. Ten mechanizm wyjaśnia, dlaczego myszy mające telomery dużo dłuższe niż ludzie żyją bez porównania krócej: ponieważ rytm ich redukcji jest bardzo przyspieszony w porównaniu z tym rytmem u człowieka.

Szansa dla nas

Odkrycie hiszpańskich naukowców otwiera nowe drogi w badaniach nad procesem starzenia się organizmu, a w dalszej kolejności nad wydłużaniem życia. Badacze z Centro Nacional Investigationes Oncologicas chcą sprawdzić, w jaki sposób tryb życia wpływa na proces redukcji telomerów, co go przyspiesza, a co spowalnia. Czynniki, jakie mogą wchodzić w rachubę, to dieta, nikotyna, alkohol, ruch fizyczny. Badacze planują aplikowanie tych czynników myszom i sprawdzenie skutków, jakie wywierają na rytm telomerowy. Naukowcy z Centro Nacional Investigationes Oncologicas nie planują takich badań z udziałem ludzi. Aby były miarodajne, należałoby je prowadzić od narodzin do zgonu, a to oznacza, że taki eksperyment trwałby praktycznie około 100 lat.

Badania takie przeprowadził zespół hiszpańskich naukowców z Centro Nacional Investigationes Oncologicas – CNIO. Naukowcy obserwowali fizjologię tych ssaków na poziomie genetycznym, śledzili zwłaszcza długość telomerów i rytm, w jakim się one skracają.

Telomery są elementami chromosomów, znajdują się na ich zakończeniach. Każdy chromosom ma na swoich dwóch końcach po jednym telomerze (w każdej komórce człowieka znajdują się, w sumie, 92 telomery). Taka lokalizacja telomerów sprawia, że zabezpieczają one chromosomy i zawarte w nich DNA przed uszkodzeniem w trakcie procesu replikacji, kopiowania.

Pozostało jeszcze 86% artykułu
Nauka
Alkohol, nikotyna, narkotyki wyzwaniem dla zdrowia publicznego. Między wolnością a reglamentacją
Nauka
Naukowcy testują nowy sposób walki z superbakteriami. Skład tabletek może zaskoczyć
Materiał Partnera
Wielkie nieobecne. Kobiety we władzach spółek
Materiał Partnera
Oszukują i rozdają nagrody. Tego (na pewno!) nie wiesz o storczykach
Materiał Promocyjny
Firmy, które zmieniły polską branżę budowlaną. 35 lat VELUX Polska
Materiał Partnera
Motory molekularne. Tak naukowcy uczą nanocząsteczki kręcić się na zawołanie