Odkrycia dokonali badacze z American Museum of Natural History w Nowym Jorku. Wprawiło ich ono w osłupienie.
Ostrze ma 5 cm długości. używano go do strugania drewna. Prawdopodobnie wpadło do wody podczas budowy przy brzegu domu na palach, z czasem przykrył je piasek. Należał do kogoś z ludu Lapita, przodków Polinezyjczyków, którzy pojawili się na Pacyfiku właśnie około 3300 lat temu.
Noże i siekiery z jadeitu badacze znajdowali już wcześniej w tym regionie, ale nie z takiego. Nazwa „jadeit" używana jest potocznie do dwóch typów twardych skał, jadeitu właściwego i nefrytu. Oba są zielonkawe. Skały te były w starożytności ogromnie cenione w Chinach, Japonii, Korei i w Ameryce Środkowej.
W strefie Pacyfiku równie stare wyroby jadeitowe pochodzą z Japonii i Korei, ale jadeit z wyspy Emirau ma inną strukturę, pochodzi z innych złóż.
Tajemniczy kamienny nóż poddany został badaniom najnowocześniejszymi metodami, naukowcy z Nowego Jorku określili jego strukturę i na tej podstawie ustalili złoże, z jakiego prawdopodobnie wydobyto tą skałę. Skład mineralny skały zależy od składników chemicznych będących w otoczeniu formującego się pokładu skalnego. Jest to coś w rodzaju podpisu chemicznego, niemożliwego do podrobienia. Podpis ten wskazuje, że jadeit znaleziony na wyspie Emirau w Melanezji pochodzi z południowej Kaliforni.
