[link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?id=74942]Ustawa z 9 listopada 1995 r. o ochronie zdrowia przed następstwami używania tytoniu i wyrobów tytoniowych (DzU z 1996 r. nr 10, poz. 55)[/link] zabrania palenia w pomieszczeniach zakładów pracy oraz innych obiektów użyteczności publicznej poza wyraźnie wyodrębnionymi miejscami.
Ponadto zgodnie z art. 233 [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=1288079C8A806B4039D19A8B496CF333?id=76037]kodeksu pracy[/link], pracodawca jest zobowiązany zapewnić pracownikom odpowiednie urządzenia higieniczno-sanitarne, do których zaliczają się pomieszczenia higieniczno-sanitarne obejmujące palarnie.
Zasady ich organizowania określa [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=D731BED46B044F4A3F73BE061717D2E9?id=75175]rozporządzenie ministra pracy w sprawie ogólnych przepisów BHP[/link], a dotyczy ono zatrudniających więcej niż 20 pracowników. [b]Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 4 kwietnia 2007 r. (sygn. akt I OSK 892/06)[/b] stwierdził: zgodnie z przepisami firmy zatrudniające co najmniej 20 osób muszą wyznaczyć pomieszczenie na palarnię.
W innym wyroku potwierdził, że przepisy nie przewidują możliwości zwolnienia pracodawcy z obowiązku zapewnienia pomieszczeń higieniczno-sanitarnych, w tym palarni ([b]sygn. akt I OSK 1612/07[/b]). [b]W ocenie NSA zapewnienie palarni jest bezwzględną powinnością pracodawcy. Nie zależy od jego uznania (sygn. akt I OSK 773/08).[/b]
Palacze, którzy nie mają gdzie oddawać się nałogowi, mogą się zwrócić do Inspekcji Pracy, by wyegzekwowała obowiązek zorganizowania odpowiedniego pomieszczenia. Za jego brak pracodawca może zostać ukarany mandatem.
