Nie mam ideału teatru. (…) Wiem tylko jedno, że w mojej świadomości teatr, podobnie zresztą jak malarstwo i muzyka, należy w doświadczeniu ludzkim do domeny sacrum. A skoro tak jest, to dla mnie teatr na jednym swoim biegunie jest cyrkiem, zaś na drugim – liturgią” – wyjaśniał artysta w jednym z wywiadów.
Urodzony w Krakowie Jerzy Nowosielski (1923-2011) wyposażony został w bogactwo dziedzictwa kulturowego za sprawą matki - Polki pochodzenia austriackiego wyznania rzymsko-katolickiego i ojca – Łemka związanego z cerkwią greko-katolicką. Na początku lat 40. przebywał kilka miesięcy w prawosławnej Ławrze św. Jana Chrzciciela pod Lwowem, gdzie malował ikony. „Ja w swoje świadome malarstwo wkroczyłem dwojgiem drzwi: jedne to była świadomość malarstwa nowoczesnego, drugie – świadomość ikony, filozofii i teologii ikony” – powiedział w jednym z wywiadów.
W 1956 roku reprezentował sztukę polską na 28. Biennale Sztuki w Wenecji, trzy lata później na Biennale w Sao Paulo. Jego obraz „Wiolonczelista” (1959) został wytypowany do nagrody Guggenheima i pokazany w Nowym Jorku w 1960 roku. Artysta uczestniczył w blisko stu wystawach indywidualnych, ponad 250 zbiorowych w Polsce i zagranicą. Namalował około dwóch tysięcy obrazów i kilka tysięcy rysunków. Pracował nie na sztaludze, a na stole. Był tytanem pracy – codziennie o szóstej rano rozpoczynał malowanie, które było dla niego czynnością techniczną – gdy rozpoczynał wiedział, jak obraz ma wyglądać. Lubił zmienność – zarówno jeśli chodzi o formę jak i o temat.
Czytaj więcej
„Przestrzeń pamięci” to serial dokumentalny przedstawiający nowe muzea w Polsce. Premiery w kolejne niedziele w TVP Historia.
„Sztuka Nowosielskiego może być postrzegana jako teatr, jako wielkie theatrum życia, pasjonujące theatrum sztuki, jako theatrum sacrum i profanum czy jako porywające theatrum liturgii. Na twórczość Nowosielskiego składa się obszerna kolekcja motywów, tematów, aktorów – postaci jego obrazów, przedmiotów – rekwizytów, pejzaży, widoków, które pełnią funkcję scenografii w jego teatrze” – napisał w katalogu wystawy jej kurator, Andrzej Szczepaniak.
