Szkołę założył w 1919 roku w Weimarze architekt Walter Gropius. Powstała z połączenia Akademii Sztuk Pięknych i Szkoły Rzemiosł. Wykładowcami byli w niej m.in. Paul Klee, Wassily Kandinsky, Laszlo-Moholy-Nagy, Oskar Schlemmer, Marcel Breuer
W Bauhausie, szkole opartej na racjonalnym i funkcjonalnym myśleniu, przyszli architekci, projektanci, malarze i graficy uczyli się wspólnie. Sztuka, rzemiosło i technika były w niej ściśle powiązane.
Uczelnia w Weimarze działała do 1925 roku w budynku zaprojektowanym przez Hanry van de Velde. Kiedy w Turyngii zwyciężyła prawicowa frakcja, szkołę Bauhausu uznano za zbyt lewicową. Gropius przeniósł ją wówczas do Dessau w Saksonii-Anhalt i zaprojektował dla niej nową siedzibę,. W Dessau Gropius projektował również tzw. Domy Mistrzów dla siebie i innych wykładowców Bauhausu: László Moholy-Nagy, Lyonela Feiningera, Georga Muche, Oskara Schlemmera,Wassily'ego Kandinskiego, Paula Klee. Wszystkie mają minimalistycznie proste, geometryczne formy.
Obiekty powstałe dla Bauhausu dziś znajdują się na liście UNESCO jako ikony klasycznego modernizmu .
W 1932 r. Bauhaus musiał przenieść się do Berlina, a w 1933 r., po dojściu nazistów do władzy, został rozwiązany. Wielu twórców, aby uniknąć represji, wyemigrowało wówczas do Stanów Zjednoczonych. Wśród nich Walter Gropius i Ludwig Mies van der Rohe.
Bauhaus trwał tylko 14 lat, ale nadal nie przestaje inspirować architektów, designerów i artystów.
Podstawą stylu Bauhausu jest prostota, oszczędność formy, odrzucenie zbędnej dekoracyjności, funkcjonalność, zgodnie z hasłem „forma wynika z funkcji”.
Stulecie Bauhausu uświetni wiele kulturalnych wydarzeń.
