Bezsenność może być objawem depresji

Lekarz pierwszego kontaktu zwykle przepisuje silniejsze leki na receptę, które jednak nie leczą bezsenności. – Lekarze rodzinni niestety najczęściej przepisują leki uspokajająco-nasenne z grupy benzodiazepin. Środki te są skuteczne i dają niewiele objawów ubocznych, ale przy dłuższym stosowaniu prowadzą do uzależnienia. Można je bezpiecznie stosować najwyżej trzy, cztery tygodnie. Psychiatrzy natomiast ustalają przede wszystkim przyczynę zaburzeń snu i do niej dopasowują leczenie. Standardem w leczeniu farmakologicznym bezsenności jest stosowanie leków przeciwdepresyjnych, szczególnie tych o działaniu uspokajająco-nasennym – wyjaśnia psychiatra. Często, gdy pacjent trafia do specjalisty, okazuje się, że jego problemem nie jest tylko bezsenność. Ta dolegliwość może być objawem nerwicy, trudności adaptacyjnych, zaburzeń lękowych czy zaburzeń afektywnych, takich jak depresja czy mania. W leczeniu bezsenności można więc zastosować wiele metod. Na przykład terapię poznawczo-behawioralną, w której podczas sesji z terapeutą pacjent uczy się radzić sobie ze stresem, albo fototerapię, czyli naświetlanie lampami o określonym widmie światła, które poprawiają nastrój. Terapeuci stosują także tzw. biofeedback EEG. To zabieg, podczas którego specjalne urządzenie rejestruje fale wysyłane przez mózg. Pacjent – w zależności od sposobu prezentacji wyników pomiaru – widzi lub słyszy zapis działania swojego mózgu i uczy się, jak wpływać na rodzaj emitowanych przezeń fal.

W zwalczaniu stresu – głównej przyczyny bezsenności – pomaga również stosowanie technik relaksacyjnych. Można się ich nauczyć na przykład na zajęciach jogi lub słuchając przygotowanych przez specjalistów kaset ze spokojną muzyką i instrukcją oddychania. Znakomite efekty daje także regularne uprawianie sportu oraz wstawanie i kładzenie się spać o jednej porze.