Z wypchaną kukułką

Projekty Nelsona były na tyle zaskakujące i atrakcyjne, że nie potrzebowały nawet specjalnej reklamy, żeby się sprzedawać. Największą popularnością cieszył się Steering Weel w kształcie kierownicy. Dzisiaj wszystkie są klasykami designu. Nelson projektował także zegary stołowe. Równie uproszczone i pomysłowe: na nóżkach, zamknięte w okrągłych kulach z pleksi, w kształcie stożka, na trójnogu. Jedne zabawne, inne eleganckie, większość w kilku materiałowych i kolorystycznych wariantach. Przybierały znajome formy, o czym informują ich nazwy: Latawiec, Rożek, Gwiazdka, Arbuz, Tabletka.

Nelson pracował dla Howarda Millera przez ponad 35 lat. Powstało, z grubsza licząc, około 150 modeli! Sprzedawane za 25 dolarów, dzisiaj kosztują dziesięć razy tyle.

Cenione do dziś zegary projektowali też inni sławni designerzy XX wieku: Arne Jacobson, Michael Graves, Achille Castiglione, Angelo Mangiarotti.Najmłodsi projektanci gustują w zegarach z anegdotą. Digi-Clock Maxima Velčovský to tradycyjny rokokowy zegar kominkowy z porcelany z cyfrowym wyświetlaczem. Żart z mieszczańskich konwenansów. W minimalistycznych zegarach z kolekcji Extra Normal Wall Clocks Rossa McBride to tarcza się obraca, a godziny ukazują się w wyciętej w niej szczelinie w kształcie wskazówki. Nieubłagany upływ czasu widoczny jest czarno na białym.

Inny projekt McBridea, zegarek na rękę, przypomina, że czas to pieniądz (na jednej wskazówce mamy słowo Time, na drugiej Money), a jeszcze inny ma trzy wskazówki godzinowe pokazujące czas w Londynie, Tokio i Nowym Jorku. Dowód na to, że świat to globalna wioska. Za to zegarek Daniela Willa-Harrisa o nazwie Przeszłość, Teraźniejszość, Przyszłość przypomina, że żyjemy tu i teraz. Aktualną godzinę zawsze wskazuje czerwona linia podpisana „teraźniejszość”. Bezlitosny jest zegar Life – Życie, projektu Bertrand Planes. Jego mechanizm jest spowolniony 61,320 razy i odmierza nie godziny, ale lata życia.