Słowniczek cukrzyka

Publikacja: 10.09.2009 14:37

Red

[srodtytul]Analogi insuliny[/srodtytul]

Cząsteczki podobne do insuliny ludzkiej powstałe w wyniku modyfikacji struktury insuliny na drodze inżynierii genetycznej. Ostatnio pojawiły się wątpliwości dotyczące bezpieczeństwa stosowania jednego z długo działających analogów.

[srodtytul]BMI[/srodtytul]

Body Mass Index (kg/m2) – wskaźnik masy ciała określający stosunek między masą ciała a wzrostem, wyliczany jako stosunek masy ciała (w kg) do wzrostu podniesionego do kwadratu (w m2); prawidłowe wartości BMI mieszczą się w zakresie 18 – 25 kg/m2, jeżeli są w przedziale 25 – 30 kg/m2, oznacza to nadwagę, jeśli przekraczają 30 kg/m2, mówimy o otyłości.

[srodtytul]Cholesterol[/srodtytul]

Substancja organiczna, której podwyższone stężenie we krwi przyczynia się do odkładania złogów w ścianach naczyń krwionośnych i tym samym do powstania miażdżycy.

[srodtytul]Cukrzyca[/srodtytul]

DM – diabetes mellitus, przewlekła choroba metaboliczna, charakteryzuje się brakiem wydzielania insuliny (typ 1) lub osłabionym jej działaniem (typ 2).

[srodtytul]Cukrzyca typu 1[/srodtytul]

Jest spowodowana bezwzględnym brakiem insuliny. Występuje głównie u osób młodych, szczupłych. W leczeniu stosuje się dietę i insulinę.

[srodtytul]Cukrzyca typu 2[/srodtytul]

Najczęściej występująca postać cukrzycy (ponad 90 proc. przypadków), częstość występowania zwiększa się wraz z wiekiem, najczęściej u otyłych; obserwuje się częstsze występowanie rodzinne; u jej podstaw leży oporność tkanek obwodowych na insulinę.

Leczenie polega na stosowaniu diety, odpowiedniego wysiłku fizycznego, leków doustnych i insuliny.

[srodtytul]Dieta[/srodtytul]

Niezależnie od typu cukrzycy właściwe odżywianie się jest jednym z najważniejszych sposobów leczenia. Zagrożenie cukrzycą wzrasta przy długotrwałym spożywaniu nadmiernych w stosunku do potrzeb ilości pożywienia, u osób z nadwagą i otyłych.

[srodtytul]Glikemia[/srodtytul]

Określa poziom glukozy we krwi. Oznacza się ją na czczo i po posiłku (dwie godziny).

[srodtytul]Glukagon[/srodtytul]

Hormon wytwarzany w komórkach alfa trzustki o działaniu przeciwnym do insuliny, podwyższający poziom cukru we krwi.

[srodtytul]Glukoza[/srodtytul]

Jest cukrem prostym. Głównym jej źródłem jest pożywienie. Jest produkowana również w wątrobie i stanowi podstawowy materiał energetyczny oraz substrat, z którego powstają inne substancje w cyklach metabolicznych.

[srodtytul]Hemoglobina glikowana[/srodtytul]

Poziom hemoglobiny glikowanej określa stopień wyrównania cukrzycy w ciągu dwóch – trzech miesięcy poprzedzających badanie i koreluje ze średnią glikemią oznaczaną w tym czasie.

[srodtytul]Hipoglikemia[/srodtytul]

Oznacza obniżony w stosunku do prawidłowego poziom cukru we krwi.

[srodtytul]Hiperglikemia[/srodtytul]

Oznacza podwyższony w stosunku do prawidłowego poziom cukru we krwi.

[srodtytul]Indeks glikemiczny[/srodtytul]

Inaczej wskaźnik glikemiczny, wskaźnik klasyfikujący pokarmy, które zawierają węglowodany, w zależności od ich zdolności do podwyższania poziomu cukru we krwi (pokarmy o wysokim – powyżej 50, i niskim – poniżej 50 wskaźniku); wartość indeksu dla glukozy wynosi 100, inne produkty: gotowane ziemniaki – 95, białe pieczywo – 85, pieczywo ciemne pełnoziarniste – 45, zielona sałata – 12.

[srodtytul]Insulina ludzka[/srodtytul]

Substancja organiczna, hormon produkowany przez komórki beta trzustki człowieka o silnym działaniu metabolicznym. Brak działania insuliny (bezwzględny brak, nieprawidłowa budowa cząsteczki, oporność tkanek na jej działanie) powoduje cukrzycę.

[srodtytul]Insulina ludzka rekombinowana[/srodtytul]

Biotechnologiczna insulina ludzka otrzymana na drodze inżynierii genetycznej.

W 100 proc. odpowiadająca hormonowi wytwarzanemu przez trzustkę człowieka.

[srodtytul]Insulinooporność[/srodtytul]

Sytuacja, w której dochodzi do osłabionego działania insuliny na komórki mięśni i tkanki tłuszczowej, jest główną przyczyną cukrzycy typu 2.

[srodtytul]Nadciśnienie tętnicze[/srodtytul]

Ciśnienie przekraczające prawidłowe wartości ciśnienia tętniczego krwi, tj. ciśnienia wywieranego przez krew na ściany serca i naczyń krwionośnych; ciśnienie tętnicze wyraża się dwiema wartościami: ciśnienia skurczowego i rozkurczowego.

[srodtytul]Nefropatia cukrzycowa[/srodtytul]

Późne powikłanie cukrzycy powstające na skutek uszkodzenia małych naczyń krwionośnych kłębuszków nerkowych, objawia się białkomoczem i prowadzi w konsekwencji do zaburzenia funkcji oraz niewydolności nerek, w krajach rozwiniętych stanowi główną przyczynę niewydolności nerek.

[srodtytul]Neuropatia cukrzycowa[/srodtytul]

Późne powikłanie cukrzycy wynikające z uszkodzenia małych naczyń krwionośnych odżywiających nerwy, prowadzi w konsekwencji do upośledzenia funkcji nerwów.

[srodtytul]Polidypsia[/srodtytul]

Zwiększone pragnienie jest jednym z objawów podwyższonego poziomu glukozy we krwi.

[srodtytul]Poliuria[/srodtytul]

Inaczej wielomocz, czyli zwiększona ilość oddawanego moczu, jest jednym z objawów podwyższonego poziomu glukozy we krwi.

[srodtytul]Retinopatia cukrzycowa[/srodtytul]

Powikłanie cukrzycy, które wynika z uszkodzenia małych naczyń krwionośnych siatkówki oka, może prowadzić w efekcie do upośledzenia wzroku, w krajach rozwiniętych stanowi główną przyczynę ślepoty.

[srodtytul]Samokontrola[/srodtytul]

Określenie na samodzielne kontrolowanie przez pacjenta pomiarów poziomu glukozy we krwi za pomocą glukometru. Samokontrola jest bardzo istotnym składnikiem leczenia.

[srodtytul]Stopa cukrzycowa[/srodtytul]

Powikłanie cukrzycy dotyczące stóp, które powstaje w następstwie zmian w naczyniach krwionośnych i nerwach spowodowanych niewyrównaną cukrzycą.

[srodtytul]Wymiennik węglowodanowy WW[/srodtytul]

1 WW jest to taka ilość danego produktu żywnościowego, podana w gramach lub miarach gospodarczych, która zawiera 10 g węglowodanów przyswajalnych przez organizm.

[srodtytul]Zespół metaboliczny[/srodtytul]

Cechuje się współwystępowaniem otyłości, zaburzeń lipidowych, nadciśnienia tętniczego oraz zaburzeń gospodarki węglowodanowej (cukrzyca typu 2 lub stany przedcukrzycowe). Przyczyną tych schorzeń jest insulinooporność, która jest uważana za główny czynnik ryzyka cukrzycy i przyczynę wzrostu ryzyka choroby serca.

oprac. dr n. med. Paweł Luźniak, adiunkt w Katedrze i Klinice Chorób Wewnętrznych i Diabetologii Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego, specjalista diabetolog

[i]Paweł Luźniak jest adiunktem w Katedrze i Klinice Chorób Wewnętrznych i Diabetologii Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego, absolwentem Akademii Medycznej w Warszawie. Posiada specjalizację w zakresie chorób wewnętrznych i diabetologii.

W klinice odpowiedzialny jest za prowadzenie dydaktyki dla studentów oraz lekarzy specjalizujących się w diabetologii.

W pracy naukowej szczególnie interesuje się problematyką dotyczącą epidemiologii powikłań cukrzycy. Jest autorem 40 publikacji.[/i]

[srodtytul]Analogi insuliny[/srodtytul]

Cząsteczki podobne do insuliny ludzkiej powstałe w wyniku modyfikacji struktury insuliny na drodze inżynierii genetycznej. Ostatnio pojawiły się wątpliwości dotyczące bezpieczeństwa stosowania jednego z długo działających analogów.

Pozostało jeszcze 96% artykułu
Kultura
Wystawa finalistów Young Design 2025 już otwarta
Kultura
Krakowska wystawa daje niepowtarzalną szansę poznania sztuki rumuńskiej
Kultura
Nie żyje Ewa Dałkowska. Aktorka miała 78 lat
Materiał Promocyjny
Firmy, które zmieniły polską branżę budowlaną. 35 lat VELUX Polska
Kultura
„Rytuał”, czyli tajemnica Karkonoszy. Rozmowa z Wojciechem Chmielarzem