Słowniczek cukrzyka

Publikacja: 10.09.2009 14:37

Red

[srodtytul]Analogi insuliny[/srodtytul]

Cząsteczki podobne do insuliny ludzkiej powstałe w wyniku modyfikacji struktury insuliny na drodze inżynierii genetycznej. Ostatnio pojawiły się wątpliwości dotyczące bezpieczeństwa stosowania jednego z długo działających analogów.

[srodtytul]BMI[/srodtytul]

Body Mass Index (kg/m2) – wskaźnik masy ciała określający stosunek między masą ciała a wzrostem, wyliczany jako stosunek masy ciała (w kg) do wzrostu podniesionego do kwadratu (w m2); prawidłowe wartości BMI mieszczą się w zakresie 18 – 25 kg/m2, jeżeli są w przedziale 25 – 30 kg/m2, oznacza to nadwagę, jeśli przekraczają 30 kg/m2, mówimy o otyłości.

[srodtytul]Cholesterol[/srodtytul]

Substancja organiczna, której podwyższone stężenie we krwi przyczynia się do odkładania złogów w ścianach naczyń krwionośnych i tym samym do powstania miażdżycy.

[srodtytul]Cukrzyca[/srodtytul]

DM – diabetes mellitus, przewlekła choroba metaboliczna, charakteryzuje się brakiem wydzielania insuliny (typ 1) lub osłabionym jej działaniem (typ 2).

[srodtytul]Cukrzyca typu 1[/srodtytul]

Jest spowodowana bezwzględnym brakiem insuliny. Występuje głównie u osób młodych, szczupłych. W leczeniu stosuje się dietę i insulinę.

[srodtytul]Cukrzyca typu 2[/srodtytul]

Najczęściej występująca postać cukrzycy (ponad 90 proc. przypadków), częstość występowania zwiększa się wraz z wiekiem, najczęściej u otyłych; obserwuje się częstsze występowanie rodzinne; u jej podstaw leży oporność tkanek obwodowych na insulinę.

Leczenie polega na stosowaniu diety, odpowiedniego wysiłku fizycznego, leków doustnych i insuliny.

[srodtytul]Dieta[/srodtytul]

Niezależnie od typu cukrzycy właściwe odżywianie się jest jednym z najważniejszych sposobów leczenia. Zagrożenie cukrzycą wzrasta przy długotrwałym spożywaniu nadmiernych w stosunku do potrzeb ilości pożywienia, u osób z nadwagą i otyłych.

[srodtytul]Glikemia[/srodtytul]

Określa poziom glukozy we krwi. Oznacza się ją na czczo i po posiłku (dwie godziny).

[srodtytul]Glukagon[/srodtytul]

Hormon wytwarzany w komórkach alfa trzustki o działaniu przeciwnym do insuliny, podwyższający poziom cukru we krwi.

[srodtytul]Glukoza[/srodtytul]

Jest cukrem prostym. Głównym jej źródłem jest pożywienie. Jest produkowana również w wątrobie i stanowi podstawowy materiał energetyczny oraz substrat, z którego powstają inne substancje w cyklach metabolicznych.

[srodtytul]Hemoglobina glikowana[/srodtytul]

Poziom hemoglobiny glikowanej określa stopień wyrównania cukrzycy w ciągu dwóch – trzech miesięcy poprzedzających badanie i koreluje ze średnią glikemią oznaczaną w tym czasie.

[srodtytul]Hipoglikemia[/srodtytul]

Oznacza obniżony w stosunku do prawidłowego poziom cukru we krwi.

[srodtytul]Hiperglikemia[/srodtytul]

Oznacza podwyższony w stosunku do prawidłowego poziom cukru we krwi.

[srodtytul]Indeks glikemiczny[/srodtytul]

Inaczej wskaźnik glikemiczny, wskaźnik klasyfikujący pokarmy, które zawierają węglowodany, w zależności od ich zdolności do podwyższania poziomu cukru we krwi (pokarmy o wysokim – powyżej 50, i niskim – poniżej 50 wskaźniku); wartość indeksu dla glukozy wynosi 100, inne produkty: gotowane ziemniaki – 95, białe pieczywo – 85, pieczywo ciemne pełnoziarniste – 45, zielona sałata – 12.

[srodtytul]Insulina ludzka[/srodtytul]

Substancja organiczna, hormon produkowany przez komórki beta trzustki człowieka o silnym działaniu metabolicznym. Brak działania insuliny (bezwzględny brak, nieprawidłowa budowa cząsteczki, oporność tkanek na jej działanie) powoduje cukrzycę.

[srodtytul]Insulina ludzka rekombinowana[/srodtytul]

Biotechnologiczna insulina ludzka otrzymana na drodze inżynierii genetycznej.

W 100 proc. odpowiadająca hormonowi wytwarzanemu przez trzustkę człowieka.

[srodtytul]Insulinooporność[/srodtytul]

Sytuacja, w której dochodzi do osłabionego działania insuliny na komórki mięśni i tkanki tłuszczowej, jest główną przyczyną cukrzycy typu 2.

[srodtytul]Nadciśnienie tętnicze[/srodtytul]

Ciśnienie przekraczające prawidłowe wartości ciśnienia tętniczego krwi, tj. ciśnienia wywieranego przez krew na ściany serca i naczyń krwionośnych; ciśnienie tętnicze wyraża się dwiema wartościami: ciśnienia skurczowego i rozkurczowego.

[srodtytul]Nefropatia cukrzycowa[/srodtytul]

Późne powikłanie cukrzycy powstające na skutek uszkodzenia małych naczyń krwionośnych kłębuszków nerkowych, objawia się białkomoczem i prowadzi w konsekwencji do zaburzenia funkcji oraz niewydolności nerek, w krajach rozwiniętych stanowi główną przyczynę niewydolności nerek.

[srodtytul]Neuropatia cukrzycowa[/srodtytul]

Późne powikłanie cukrzycy wynikające z uszkodzenia małych naczyń krwionośnych odżywiających nerwy, prowadzi w konsekwencji do upośledzenia funkcji nerwów.

[srodtytul]Polidypsia[/srodtytul]

Zwiększone pragnienie jest jednym z objawów podwyższonego poziomu glukozy we krwi.

[srodtytul]Poliuria[/srodtytul]

Inaczej wielomocz, czyli zwiększona ilość oddawanego moczu, jest jednym z objawów podwyższonego poziomu glukozy we krwi.

[srodtytul]Retinopatia cukrzycowa[/srodtytul]

Powikłanie cukrzycy, które wynika z uszkodzenia małych naczyń krwionośnych siatkówki oka, może prowadzić w efekcie do upośledzenia wzroku, w krajach rozwiniętych stanowi główną przyczynę ślepoty.

[srodtytul]Samokontrola[/srodtytul]

Określenie na samodzielne kontrolowanie przez pacjenta pomiarów poziomu glukozy we krwi za pomocą glukometru. Samokontrola jest bardzo istotnym składnikiem leczenia.

[srodtytul]Stopa cukrzycowa[/srodtytul]

Powikłanie cukrzycy dotyczące stóp, które powstaje w następstwie zmian w naczyniach krwionośnych i nerwach spowodowanych niewyrównaną cukrzycą.

[srodtytul]Wymiennik węglowodanowy WW[/srodtytul]

1 WW jest to taka ilość danego produktu żywnościowego, podana w gramach lub miarach gospodarczych, która zawiera 10 g węglowodanów przyswajalnych przez organizm.

[srodtytul]Zespół metaboliczny[/srodtytul]

Cechuje się współwystępowaniem otyłości, zaburzeń lipidowych, nadciśnienia tętniczego oraz zaburzeń gospodarki węglowodanowej (cukrzyca typu 2 lub stany przedcukrzycowe). Przyczyną tych schorzeń jest insulinooporność, która jest uważana za główny czynnik ryzyka cukrzycy i przyczynę wzrostu ryzyka choroby serca.

oprac. dr n. med. Paweł Luźniak, adiunkt w Katedrze i Klinice Chorób Wewnętrznych i Diabetologii Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego, specjalista diabetolog

[i]Paweł Luźniak jest adiunktem w Katedrze i Klinice Chorób Wewnętrznych i Diabetologii Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego, absolwentem Akademii Medycznej w Warszawie. Posiada specjalizację w zakresie chorób wewnętrznych i diabetologii.

W klinice odpowiedzialny jest za prowadzenie dydaktyki dla studentów oraz lekarzy specjalizujących się w diabetologii.

W pracy naukowej szczególnie interesuje się problematyką dotyczącą epidemiologii powikłań cukrzycy. Jest autorem 40 publikacji.[/i]

Kultura
Arcydzieła z muzeum w Kijowie po raz pierwszy w Polsce
https://track.adform.net/adfserve/?bn=77855207;1x1inv=1;srctype=3;gdpr=${gdpr};gdpr_consent=${gdpr_consent_50};ord=[timestamp]
Kultura
Podcast „Komisja Kultury”: Seriale roku, rok seriali
Kultura
Laury dla laureatek Nobla
Kultura
Nie żyje Stanisław Tym, świat bez niego będzie smutniejszy
Materiał Promocyjny
Do 300 zł na święta dla rodziców i dzieci od Banku Pekao
Kultura
Żegnają Stanisława Tyma. "Najlepszy prezes naszego klubu"