W Starym Browarze w Poznaniu odbył się Art&Fashion Festival

[i]Korespondencja z Poznania[/i]

Życie mody polskiej jesienią nabiera impetu. Wyścig o to, które miasto będzie w branży najlepsze,toczą Łódź i Poznań. O ile łódzki Fashion Week Philosophy (trudno mi pogodzić się z tą nazwą) stawia na pokazy i konkursy projektantów, to Poznań orientuje się na to, czego nam najbardziej brak – na edukację mody. Pożyteczna inicjatywa, i to już po raz czwarty. II edycja Art & Fashion Festival (znowu po angielsku, niestety) otrzymała tytuł Doskonałość Mody „Twojego Stylu” w kategorii wydarzenie modowe w Polsce 2008 r.

Impreza rozpostarła się w Starym Browarze, który jest jego głównym organizatorem. O lepsze warunki lokalowe trudno. W ceglanych murach jest zarówno artystyczna atmosfera, jak i nowoczesna oprawa technologiczna, porządne zaplecze.

[srodtytul]Warsztat zawodowców[/srodtytul]

Na intensywny kurs mody przyjechali młodzi ludzie z całej Polski. Przez dwa tygodnie mogli wziąć udział w warsztatach projektowania, rysunku i ilustracji, pisania o modzie, fotografii. Były wykłady, filmy, pokazy. Moda od fasady i od kulis. Fotografii uczył Kuba Dąbrowski, autor zdjęć zamieszczanych w „Przekroju”, „Exclusivie”. Kurs rysunku prowadził Tomasz Sadurski, autor m.in. identyfikacji wizualnej polskiego pawilonu na Expo 2008 w Saragossie, a także logo Art & Fashion. Dla kursu projektowania biżuterii, prowadzonego przez dr Annę Orską z poznańskiej ASP, materiały zafundował Swarovski. Bez nich niewiele by zdziałali, bo srebra i kamieni nie można tanio kupić w hurtowni.

Z taniością w modzie wszak nie należy przesadzać. Na kursach projektowania Krzysztofa Stróżyny, utalentowanego Polaka z Londynu, używano materiałów dobrej jakości.

– Czego chciałby pan nauczyć kursantów? – spytałam. – Żeby umieli stworzyć ubrania, w których kobieta będzie się dobrze czuła – odpowiedział.

Właśnie. O tym, że sam realizuje ten postulat w pracy, można się było przekonać w jego nowym butiku w Browarze. Stróżyna prezentuje tu warsztat na najwyższym poziomie, zarówno projektanckim, jak i wykonawczym. Perfekcja kroju, dyscyplina projektu, tkaniny. Każda kobieta mogłaby nosić jego ubrania, gdyby oczywiście zdecydowała się wydać 2 tysiące i więcej. Obok we własnym butiku prezentuje kreacje Maciej Zień. Kontrast jest wymowny. Przy Stróżynie hollywoodzkie suknie Zienia zasypane cekinami wydają się anachroniczne. To dowód na talent Stróżyny, ale także na to, że kształcąc się i pracując w warunkach zachodniej konkurencji, osiąga się co innego. U nas o sukces łatwiej. Wystarczy zaprosić na pokaz celebrytki, kolorową prasę i zostaje się gwiazdą.

Za świetny pomysł uważam włączenie do programu festiwalu filmów „okołomodowych”. Obowiązkiem każdego, kto zamierza pracować w tej branży, jest obejrzenie „Powiększenia” Antonioniego, „Giulietty i duchów” Felliniego, „Annie Hall” Woody’ego Allena, „Kabaretu” Boba Fosse’a. Dają w stężeniu obraz mody swoich czasów – Antonioni i Fellini to lata 60., „Annie Hall” – 70., „Kabaret” prezentuje lata 30. Jest na co popatrzeć w „Powiększeniu”, a kostiumy zaprojektowane dla Diane Keaton przez Ruth Morley do „Annie Hall” stały się w historii kostiumu ikoniczne.

[srodtytul]Trójkąt uzależnień[/srodtytul]

W czwartym roku działalności festiwal powołał do życia dwie rady doradcze: AFF Alumni oraz AFF Board. Pierwsza zrzesza „absolwentów”, druga ma na celu mentorską opiekę nad uczestnikami i wspieranie przemysłu mody w Polsce. W ich skład wchodzą profesjonaliści mody i sztuki. Za całą imprezą stoi Grażyna Kulczyk. Jednak wolała pozostać „za kulisami” własnego przedsięwzięcia.