W swoich filmach i fotografiach Mateusz Sadowski ukazuje najczęściej drobne wycinki rzeczywistości, zatrzymując sie? na jej błahych elementach – dostrzeganych przez zmysły, lecz odsiewanych przez aparat percepcji jako niewarte głębszej analizy.
Kontemplacja rzeczywistości przypomina tu czasem spojrzenie na świat nieuprzedzonym okiem dziecka, zaś kiedy indziej artysta zdaje się obrazować działanie mechanizmów postrzegania, pamięci, śnienia. W tym celu Sadowski posługuje sie? cze?sto złożonymi procedurami generowania i obróbki obrazu, jak choćby w jednym z ostatnich filmów Rezonans, gdzie materiał roboczy został wydrukowany klatka po klatce na serii kart, kto?rych wizerunki trafiły naste?pnie na powrót do filmu.
