Zgodnie z polskim prawem, „jeżeli względy bezpieczeństwa i stopień demoralizacji, a także inne szczególne okoliczności nie przemawiają za potrzebą osadzenia skazanego w zakładzie karnym", karę pozbawienia wolności nie dłuższą niż rok można odbyć w trybie dozoru elektronicznego. W praktyce oznacza to założenie na kostkę lub przegub dłoni nadajnika przypominającego zegarek. Cały czas wysyła on sygnały, dzięki czemu centrala monitorowania wie, że skazany znajduje się w miejscu odbycia kary, przykładowo we własnym mieszkaniu.
Z takiej możliwości skorzystał Lew Rywin, producent filmowy i bohater głośnej afery z 2002 r. Złożył on wówczas naczelnemu „Gazety Wyborczej" Adamowi Michnikowi korupcyjną propozycję: 17,5 mln dol. w zamian za zmiany w ustawie medialnej korzystne dla Agory, czyli wydawcy dziennika.
Czytaj także: Oczekiwanie na nową aferę Rywina
Za pomoc w płatnej protekcji ze strony nieustalonej grupy osób został skazany na dwa lata więzienia i 100 tys. zł grzywny. Karę pozbawienia wolności odbywał z przerwą w latach 2005–2006.
Jego kolejne kłopoty z prawem zaczęły się w 2009 r. Rywin trafił do aresztu w związku ze śledztwem w sprawie korupcji i fałszowania dokumentacji medycznej, co miało mu ułatwić uniknięcie odsiadki za pomoc w płatnej protekcji. W tej sprawie w 2016 r. sąd skazał 12 osób, w tym kilkoro lekarzy i adwokatów, a także Rywina, który usłyszał wyrok półtora roku więzienia w zawieszeniu. W 2017 r. sąd apelacyjny zmienił karę dla Rywina, skazując go na osiem miesięcy więzienia, z czego sześć spędził w areszcie. 11 września tego roku Sąd Najwyższy oddalił wniosek o wstrzymanie wykonania wyroku.
