Tak i nie. Ja palę dla przyjemności – nie dla głosu. Jednakże, nieżyjący już Jerzy Rosołowski, znakomity lektor i mój przyjaciel, kiedy ciężko zachorował na serce, rzucił papierosy z dnia na dzień; w następstwie jego głos „podjechał w górę" do tego stopnia, że sam musiałem dokończyć kronikę filmową, nad którą wówczas razem pracowaliśmy. Brak papierosów sprawił, że jego głos stał się zbyt wysoki. Ta przypowieść trochę mnie usprawiedliwia.
Chce pan przez to powiedzieć, że palenie pozytywnie wpływa na mowę?
W moim przypadku tak, ale - broń Boże! - nikogo nie zachęcam, żeby sobie w ten sposób poprawiał głos. Słyszałem od wielu aktorów, że Aleksander Bardini często powtarzał młodym adeptom sztuki aktorskiej: „jeżeli chcesz mieć głos, to nie wolno tobie niczego na literę 'p' - ani pić, ani palić, o panienkach nie wspominając. Ale jak już masz głos, to możesz pić, palić i p... ile wlezie". To się potwierdza. Są aktorzy, którzy bardzo dbają o swój aparat mowy, nieustannie chodzą w szaliku, pilnują nawet temperatury tego, co jedzą i piją, żeby nie było ani za zimne, ani za ciepłe. Są też ludzie tacy jak ja, którzy palą, piją i bez kłopotów potrafią nagłośnić cały teatr.
Jak na pana działają papierosy?
Pobudzają mnie, pozytywnie wpływają na moje samopoczucie. Jestem bardzo nieszczęśliwy, kiedy lecę samolotem i nie mogę zapalić; przecież nie zamknę się w toalecie ... zwłaszcza że w samolotach są czujniki dymu. W takich chwilach mówi się trudno. Mój nałóg nie jest tak silny jak narkomania – że kiedy ktoś nie dostanie działki, to jest zdolny do wszystkiego. Ja za brak papierosa nikogo nie zamorduję.
Nie obawia się pan negatywnego wpływu papierosów na zdrowie?
