Czysty tlen prosto z Księżyca

Metoda dr Lomax, którą zainteresowana jest ESA, wykorzystuje elektrolizę w roztworze soli. Regolit umieszczany jest w metalowym pojemniku zawierającym rozpuszczony chlorek wapniowy. Wszystko jest podgrzewane do 950 stopni Celsjusza. Gdy przez mieszankę przepuszczany jest prąd, z regolitu uwalnia się tlen i wędrując poprzez solankę gromadzi się po stronie anody; pozostała część regolitu zmienia się w stop metalowy. Inżynierowie dążą teraz do skonstruowania specjalnej „rury", którą wydobywałby się tlen, co umożliwiałoby jego odbiór i magazynowanie.

Do zakończenia prac nad tą technologią jest jeszcze bardzo daleko. Trzeba na przykład zmniejszyć temperaturę, gdyż uzyskiwanie jej w warunkach księżycowych byłoby kłopotliwe. W połowie nadchodzącej dekady planowane jest zbudowanie eksperymentalne fabryki. Na razie inżynierowie z ESA wydobywają z regolitu 75 proc. tlenu, ale zmierzają do wydajności około 96 proc.

Podstawą energia

Oprócz regolitu tlen na Księżycu zawierają także skały. Pierwiastek występuje w nich w postaci tlenków: żelaza, tytanu i krzemu. Opracowano około 20 procesów fizyko-chemicznych z myślą o wydobywaniu tlenu. Obiecująco przedstawia się na przykład piec solarny ze zwierciadłami skupiającymi promienie słoneczne, co pozwoliłoby uzyskiwać temperaturę od 700 do 1000 stopni Celsjusza, której poddawany by był regolit.

Niektóre minerały mogłyby reagować z wodorem lub metanem, dając niemal bezpośrednio tlen. Szkopuł w tym, że wodór należałoby przywozić z Ziemi. Istnieje też pomysł na elektrolizę rozpuszczonych krzemowych skał lunarnych.

We wszystkich przypadkach potrzebna by była energia elektryczna. Gdyby opanowano jej wytwarzanie na Srebrnym Globie, mogłaby posłużyć do zasilania magnetycznych katapult, umożliwiających wysyłanie w przestrzeń – na przykład w kierunku kolonii kosmicznych – rezerw ciekłego tlenu. Przydałaby się także do wystrzeliwania statków kosmicznych, do eksploatacji asteroid bądź transportowców przewożących na Ziemię materiały wytworzone na Księżycu – choćby metale uzyskiwane jako produkt uboczny przy produkcji tlenu.