Marzyciele rodem z NASA

Nie wiadomo, czy ujrzą światło dzienne, bo, jak wszystkie projekty naukowców, muszą dostać zielone światło – czyli pieniądze zatwierdzane przez Kongres USA. A parlamentarzyści zazwyczaj studzą zapał badaczy. Z tego powodu wiele projektów NASA zostało zarzuconych.

NASA chce jednak wykorzystywać zapał i kreatywność inżynierów i wynalazców. Prowadzi coś w rodzaju pospolitego ruszenia badaczy. Powołała program NIAC (NASA Innovative Advanced Concepts). W jego ramach, niezależnie od realizacji bieżących misji NASA, testowane są rozwiązania techniczne do wykorzystania w przyszłości i to nie tej najbliższej, ale raczej w perspektywie od dziesięciu do 40 lat. Program NIAC powstał w 2011 roku na gruzach podobnego programu NASA Institute for Advanced Concepts (skrót identyczny), który działał od 1998 do 2007 roku. Pierwszy NIAC padł ofiarą cięć budżetowych.

Księżycowa ciężarówka

Marzycielom z NASA zawrócił w głowie już ponad 40 lat temu sukces programu załogowego podboju Księżyca – Apollo. Od tego czasu powstało mnóstwo pomysłów. Niektóre z nich były zupełnie fantastyczne, ale inne całkiem możliwe do zrealizowania.

W ramach przygotowania do programu księżycowego naukowcy z NASA snuli plany dłuższych misji załogowych na Srebrnym Globie. Astronauci mieliby nie tylko lądować i wracać na Ziemię, ale też badać powierzchnię Księżyca. W 1963 roku NASA podpisała umowę z koncernem General Motors na budowę laboratorium na kołach, w którym astronauci mogliby przez kilka tygodni podróżować po powierzchni Srebrnego Globu. Ale po kilku udanych lądowaniach na Księżycu NASA zamknęła cały program podboju Srebrnego Globu. A prototyp pojazdu zbudowany przez firmę General Motors został wypożyczony amerykańskiej agencji naukowo-badawczej zajmującej się naukami o Ziemi – US Geological Survey (USGS). Agencja wykorzystała pojazd w kilku projektach badań obszarów pustynnych w USA.

Kolonie na orbicie

Kolejnym pomysłem inżynierów z NASA była ogromna kolonia kosmiczna na orbicie Ziemi. W 1975 roku badacze opracowali projekt siedliska w przestrzeni kosmicznej, gdzie mogłoby pracować 10 tys. ludzi, założyć rodziny i żyć w miarę normalnie.

Stacje kosmiczne miały oferować znośne warunki dzięki temu, że części mieszkalne miały być obracane z dużą prędkością, aby siła odśrodkowa „udawała" ziemską grawitację. Mieszkańcy mieliby uprawiać własne kosmiczne ogródki na glebie z Księżyca. Mieliby oczyszczalnie wody i swoje własne parki, sklepy, szkoły, szpitale.

Jednym z celów kolonii miało być wykorzystanie energii słonecznej do produkcji elektryczności oraz do zasilania pieców słonecznych do wytwarzania aluminium, tytanu i krzemu z księżycowych rud i wysyłania tych produktów tanim transportem na Ziemię.

To zdecydowanie najbardziej fantastyczna koncepcja, jaka się pojawiła w historii NASA. Jak daleka jest od rzeczywistości, niech świadczy fakt, że dotychczas nie uporano się z trudnościami utrzymania kilku osób w przestrzeni kosmicznej przez rok.

Ale idea pozyskiwania minerałów z ciał niebieskich odżyła. Do eksploatacji minerałów z asteroid przymierzają się firmy prywatne: Deep Space Industries i Planetary Resources.

Udany eksperyment „ogrodniczy" z udziałem dwóch osób przeprowadzili Chińczycy. W warunkach, które miały symulować księżycowe, w kapsule o objętości ok. 300 m sześć. hodowali cztery gatunki warzyw i odżywiali się nimi. Rośliny służyły im też jako źródło tlenu. W przyszłości badacze chińscy chcą wprowadzić do eksperymentu zwierzęta. Wykorzystując mikroorganizmy, chcą też odzyskiwać wodę.

Kto na Wenus i Marsa

O wiele bardziej realistycznym planem był pomysł przelotów załogowych statków kosmicznych w pobliżu planet sąsiadujących z Ziemią. NASA po raz pierwszy wysunęła taki pomysł w 1975 roku. Pierwszy z nich to wysłanie astronautów, aby podczas dwuletniej podróży przelecieli obok Marsa. A wysłana ze statku sonda miała zebrać próbki skał i powrócić z nimi na statek kosmiczny, gdzie miało być kosmiczne laboratorium zdolne do analizy tych próbek.

Kolejną misją miała być „potrójna pętla" – misja wykorzystująca moment, kiedy Mars i Wenus ułożą się w jednej linii. Statek z załogą miał przelecieć obok Wenus, następnie Marsa, potem jeszcze raz koło Wenus.