Wtedy właśnie powstawał materiał nakręcony przez młodego litewskiego reżysera Mantasa Kvedaraviciusa. Jak pokazują kadry filmowe, już wówczas było to miasto walczące o przetrwanie. Mariupol, najstarsze miasto w obwodzie donieckim, także jedno z najludniejszych na Ukrainie (431 tys. mieszkańców w 2021 roku) już w styczniu 2015 roku doświadczyło agresji. Wtedy, w wyniku ofensywy prorosyjskich rebeliantów, na dzielnicę mieszkalną spadły pociski zabijając 30 cywilów i raniąc blisko 100. Od tamtej pory – jak pokazuje dokument – życie w Mariupolu nie toczyło się już w radosnym rytmie. Jednak mieszkańcy tego miasta czerpiącego bogactwo z hut i kopalń węgla, próbowali żyć normalnie.
Regularnie odbywały się próby zespołu tanecznego i teatralnego w Centrum Kultury Sartana. Sartana to część Mariupola, której znaczną część stanowią etniczni Grecy.
- Jest niebezpiecznie – mówi w dokumencie starszy mężczyzna. - Wczoraj po koncercie wyszliśmy i od razu się zaczęło.
Modły w zaimprowizowanej cerkwi – wyglądają jak z wojennej rzeczywistości.
- 12 ludzi, a biorą nas za stu – całkiem jakby to były siły specjalne – śmieją się mężczyźni w wojskowych panterkach.
