Aktualizacja: 27.01.2016 21:00 Publikacja: 27.01.2016 21:00
Anita Błaszczak
Foto: Fotorzepa, Waldemar Kompała
Na pierwszy ogień idą zwykle największe firmy, a potem fala zatacza coraz szersze kręgi, obejmując spółki zależne oraz idąc w głąb korporacyjnych struktur. Zmiana prezesa i jego ekipy oznacza zwykle przetasowania na poziomie poniżej zarządu, a niekiedy jeszcze niżej.
Jak już pisaliśmy, licząc kilkadziesiąt firm z udziałem Skarbu Państwa oraz ich spółki córki, w najbliższych miesiącach na rynek pracy może trafić kilka tysięcy menedżerów „do wzięcia". Media koncentrują się zwykle na bezpośrednich kosztach operacji wymiany kadr – w tym odprawach dla odchodzących – ale faktyczne koszty personalnych roszad są znacznie wyższe. Zanim nowe zarządy osadzą się na stanowiskach, skompletują zespoły i rozeznają się w firmowych tajnikach, minie przecież kilka, a może i kilkanaście miesięcy. A spółki Skarbu Państwa nie działają przecież w biznesowej próżni. Ba, są często kluczowym elementem gospodarczej szachownicy. Mają setki kontrahentów, partnerów, na których odbijają się skutki kadrowej karuzeli. W trakcie istotnych zmian personalnych trudno jest podejmować przyszłościowe decyzje, negocjować ważne kontrakty. W rezultacie nawet całe branże (zwłaszcza tam, gdzie państwowe spółki rozdają karty) przez dłuższy czas pozostają w stanie zawieszenia.
Rząd Donalda Tuska chroni swoich sojuszników. Ale zarazem trudno dyskutować z faktem, że w dobie wojen hybrydowych jest to ważne dla polskiej demokracji.
Zapowiedź umieszczenia telewizji TVN i Polsat na liście polskich firm strategicznych to symbol czasów, w których przyszło nam żyć. Coś, co wczoraj wydawałoby się niemożliwe, jutro może być oczywiste.
Dlaczego młodzi potrzebują dziś tak skomplikowanego slangu? Bo chcą nam pokazać, że wcale nie jesteśmy tacy mądrzy, jak nam się wydaje. Bo jak można nie rozumieć sigmy, skibidi czy brainrot? To wyraz buntu, który nie przejawia się już na ulicy, tylko w internecie, w serwisach społecznościowych, które dla młodych ludzi są dziś naturalnym środowiskiem.
Przemówienie Rafała Trzaskowskiego na konwencji w Gliwicach wskazuje na zmianę ideologiczną w Koalicji Obywatelskiej. Krytyka globalizacji i odrzucenie unijnej umowy handlowej z Mercosur to sygnał, że PO chce się odciąć od elitarnych postulatów, kierując uwagę na problemy milionów Polaków.
Bank zachęca rodziców do wprowadzenia swoich dzieci w świat finansów. W prezencie można otrzymać 200 zł dla dziecka oraz voucher na 100 zł dla siebie.
W wolnym handlu z Brazylią, Argentyną, Urugwajem i Paragwajem chodzi nie tylko o bezcłowy przepływ towarów z i do Unii. Ale też o to, jak będzie pozycja UE w świecie na najbliższe dekady.
Czy prawo do wypowiedzi jest współcześnie nadużywane, czy skuteczniej tłumione?
Z naszą demokracją jest trochę jak z reprezentacją w piłkę nożną – ciągle w defensywie, a my powtarzamy: „nic się nie stało”.
Trudno uniknąć wrażenia, że kwalifikacja prawna zdarzeń z udziałem funkcjonariuszy policji może zależeć od tego, czy występują oni po stronie potencjalnych sprawców, czy też pokrzywdzonych feralnym postrzeleniem.
Niektóre pomysły na usprawnienie sądownictwa mogą prowadzić do kuriozalnych wręcz skutków.
Hasło „Ja-ro-sław! Polskę zbaw!” dobrze ilustruje kłopot części wyborców z rozróżnieniem wyborów politycznych i religijnych.
Ugody frankowe jawią się jako szalupa ratunkowa w czasie fali spraw, przytłaczają nie tylko sądy cywilne, ale chyba też wielu uczestników tych sporów.
Współcześnie SLAPP przybierają coraz bardziej agresywne, a jednocześnie zawoalowane formy. Tym większe znacznie ma więc właściwe zakresowo wdrożenie unijnej dyrektywy w tej sprawie.
To, co niszczy demokrację, to nie wielość i różnorodność opinii, w tym niedorzecznych, ale ujednolicanie opinii publicznej. Proponowane przez Radę Ministrów karanie za „myślozbrodnie” to znak rozpoznawczy rozwiązań antydemokratycznych.
Masz aktywną subskrypcję?
Zaloguj się lub wypróbuj za darmo
wydanie testowe.
nie masz konta w serwisie? Dołącz do nas
