Roch Zygmunt: Okiem Topornych

Okiem Młodych to dowód na toporność prawicy. A dobrze by było, by młodzi konserwatyści zamiast produkować tweety w stylu zasiedziałych polityków, zaproponowali własną, niepartyjną narrację uwzględniającą konserwatywną wrażliwość.

Publikacja: 30.08.2022 14:52

Oskar Szafarowicz lubuje się w atakowaniu Donalda Tuska, „Gazety Wyborczej” i TVN

Oskar Szafarowicz lubuje się w atakowaniu Donalda Tuska, „Gazety Wyborczej” i TVN

Foto: TikTok

Ostatnio twitterowe trendy podbija trójka młodych „influencerów”: Wiktoria Mielniczek, Oskar Szafarowicz i Kamil Kaniuk. Owi aktywiści, mniej lub bardziej formalnie powiązani z władzą, uruchomili w mediach społecznościowych profil zatytułowany właśnie Okiem Młodych, na którym polityka ma być komentowana „bez poprawności politycznej, satyrycznie”. I rzeczywiście, satyrycznie może i jest, ale nie w tym znaczeniu, o które autorom chodziło.

Żeby była jasność – ironicznym uśmiechem zbyć można insynuacje Moniki Olejnik, że młodzi aktywiści założyli konto, bo pewnie obiecano im stanowiska w spółkach państwowych. Albo upupiające komentarze z lubością zamieszczane przez zwolenników opozycji, jakoby – upraszczając – tak młodzi ludzie nie mieli prawa się wypowiadać. Trudno bowiem na poważnie czynić komuś zarzut z faktu, że ma prawicowe poglądy i zgadza się z linią rządu PiS. Jest jednak niebywale znacząca różnica pomiędzy oddolnym, kreatywnym działaniem społecznym na rzecz danej idei, a tworzeniem czegoś na kształt reklamówek partyjnych. Czym innym jest rozpoczynanie tiktokowego filmiku od słów: „Rząd obiecał, rząd zrealizuje”?

Czytaj więcej

Wyborczy bój o młodych. Trzy długoterminowe płaszczyzny Campusu Trzaskowskiego

Odkąd media społecznościowe zaczęły odgrywać liczącą się rolę w polityce, prawicy zarzucano, że nie potrafi z nich umiejętnie korzystać. Co prawda, gdy Andrzej Duda wygrywał wybory prezydenckie w 2015 roku, powtarzano, że stoją za tym jego duże zasięgi w sieci. Jednak to zwycięstwo było sumą wielu czynników, ze szczególnym uwzględnieniem zwyczajnego zmęczenia rządami ludzi związanych z Platformą Obywatelską. Nigdy później ta domniemana siła PiS-u w internecie nie została potwierdzona.

Internetowa nieporadność prawicy skutkuje utratą poparcia w młodym pokoleniu, bowiem my większość wiedzy o świecie czerpiemy właśnie z sieci. Każdy, kto chciałby przekonać młodych do siebie, winien więc tam zacząć. Nie inaczej jest w przypadku młodych aktywistów – swoje pierwsze polityczne kroki powinni stawiać właśnie w sieci.

Szkoda, że szansa na młody, prawicowy głos została zaprzepaszczona

Po fali zmasowanej krytyki, Okiem Młodych zajmuje się teraz głównie odpowiadaniem sfrustrowanym internautom na Twitterze i narzekaniem na hejt ze strony „opozycyjnych mediów”. To duża strata dla debaty publicznej, bo choć do konserwatyzmu mi daleko, dobrze by było, żeby i na poletku młodych działaczy był on w interesujący i otwarty sposób reprezentowany. W „dorosłym” świecie to się zdarza – są takie miejsca jak Klub Jagielloński czy Nowa Konfederacja, broniące honoru prawicowych mediów, które w dużej części uległy linii Prawa i Sprawiedliwości. Zaś na młodzieżowej arenie prym wiodą inicjatywy, uogólniając, liberalno-lewicowe. To właśnie one, przez pomysłowość i pewnego rodzaju otwartość, zdominowały tę scenę. A pogrążona w impotencji prawica, piórami poczytnych publicystów, narzeka na „lewacką młodzież”.

Na ile ona rzeczywiście ma lewicowe konotacje, a nie tylko progresywne obyczajowo, to inna dyskusja. Ale nic dziwnego przecież, że uznaniem nie cieszą się inicjatywy tak ordynarne w przekazie, jak Okiem Młodych. Wolałbym po stokroć, żeby młodzi prawicowcy zamiast pisać o „polskiej racji stanu”, której rzekomo broni „podręcznik” do HiT-u autorstwa prof. Wojciecha Roszkowskiego, zaproponowali własną narrację o dziejach minionych, uwzględniającą konserwatywną wrażliwość. By zamiast produkować tweety w stylu zasiedziałych polityków, zaczęli forsować własną agendę w bardziej przekonujący, niepartyjny sposób.

Szkoda, że szansa na młody, prawicowy głos została zaprzepaszczona. Okiem Młodym wykazuje raczej śmieszność tej formacji intelektualnej, a opinia publiczna nie zyskuje żadnej ciekawej perspektywy – tej ciągle w debacie publicznej brakuje. Oby ktoś wyciągnął z tego kiedyś wnioski.

Autor

Roch Zygmunt

Uczeń I LO w Grudziądzu, początkujący dziennikarz

Ostatnio twitterowe trendy podbija trójka młodych „influencerów”: Wiktoria Mielniczek, Oskar Szafarowicz i Kamil Kaniuk. Owi aktywiści, mniej lub bardziej formalnie powiązani z władzą, uruchomili w mediach społecznościowych profil zatytułowany właśnie Okiem Młodych, na którym polityka ma być komentowana „bez poprawności politycznej, satyrycznie”. I rzeczywiście, satyrycznie może i jest, ale nie w tym znaczeniu, o które autorom chodziło.

Żeby była jasność – ironicznym uśmiechem zbyć można insynuacje Moniki Olejnik, że młodzi aktywiści założyli konto, bo pewnie obiecano im stanowiska w spółkach państwowych. Albo upupiające komentarze z lubością zamieszczane przez zwolenników opozycji, jakoby – upraszczając – tak młodzi ludzie nie mieli prawa się wypowiadać. Trudno bowiem na poważnie czynić komuś zarzut z faktu, że ma prawicowe poglądy i zgadza się z linią rządu PiS. Jest jednak niebywale znacząca różnica pomiędzy oddolnym, kreatywnym działaniem społecznym na rzecz danej idei, a tworzeniem czegoś na kształt reklamówek partyjnych. Czym innym jest rozpoczynanie tiktokowego filmiku od słów: „Rząd obiecał, rząd zrealizuje”?

Komentarze
Kamil Kołsut: Czy Andrzej Duda trafi do MKOl i dlaczego Donald Tusk nie ma racji?
https://track.adform.net/adfserve/?bn=77855207;1x1inv=1;srctype=3;gdpr=${gdpr};gdpr_consent=${gdpr_consent_50};ord=[timestamp]
Komentarze
Jędrzej Bielecki: Emmanuel Macron wskazuje nowego premiera Francji. I zarazem traci inicjatywę
Komentarze
Michał Szułdrzyński: Rafał, pardon maj frencz!
Komentarze
Michał Szułdrzyński: Rok rządu Tuska. Normalność spowszedniała, polaryzacja największym wyzwaniem
Materiał Promocyjny
Bank Pekao wchodzi w świat gamingu ze swoją planszą w Fortnite
Komentarze
Jacek Nizinkiewicz: Rok rządów Tuska na 3+. Dlaczego nie jest lepiej?