Prawie 6 proc. czystego zysku dla klientów OFE

Od września 1999 r. do końca marca 2012 r. zysk w złotówkach wypracowany przez wszystkie fundusze wyniósł 59 mld zł. O tyle wzrósł kapitał OFE w stosunku do przekazanych im składek.

Według wyliczeń izby fundusze emerytalne wypadają lepiej na tle zbliżonych do nich strategią funduszy inwestycyjnych stabilnego wzrostu, a także w porównaniu z funduszami działającymi w innych krajach. W latach 2000 – 2008 polskie OFE miały roczne nominalne stopy zwrotu wynoszące 8,76 proc. Natomiast fundusze emerytalne w Wielkiej Brytanii i USA w latach 1998 – 2008 miały je w granicach 3 – 4 proc.

Ewa Lewicka przekonywała także, że zbiorowe, przymusowe inwestowanie jest tańsze niż dobrowolne. Izba porównała koszty uczestnictwa w OFE oraz funduszach inwestycyjnych stabilnego wzrostu. Koszt tych drugich kształtuje się na poziomie 3 proc. wartości średniorocznych aktywów i jest czterokrotnie wyższy niż w OFE – 0,73 proc. w 2011 r. Koszty ponoszone przez uczestników OFE systematycznie spadają z roku na rok. – To odpowiedź na pomysły, by uczestnictwo w funduszach emerytalnych było dobrowolne. Ten, kto to proponuje, powinien spojrzeć na koszty – mówi Lewicka.

Dr Dariusz Stańko z SGH, który przygotował wszystkie wyliczenia, podkreśla, że opłaty pobierane przez największe fundusze emerytalne doszły do poziomu pobieranych przez pasywnie inwestujące fundusze w USA. – Tam takie fundusze pobierają 20 – 30 pkt bazowych. W przypadku europejskich ETF jest to 60 – 70 pkt bazowych – mówi Dariusz Stańko.

W roku 2011 całkowity koszt oszczędzania w OFE wynosił 105,16 zł rocznie na jednego uczestnika, czyli 8,76 zł miesięcznie, i był porównywalny z kosztem prowadzenia konta bankowego.