Polskie obligacje mniej atrakcyjne

Wojciech Matysiak, ekonomista z banku Pekao, za najbardziej prawdopodobny scenariusz uważa cięcie w marcu, gdy RPP zapozna się z kolejną prognozą ekonomiczną NBP – najnowszą poznała w środę. Większość ekonomistów wskazuje jednak, że nie można wykluczyć obniżki stóp już w grudniu.

Oczekiwania na jeszcze jedno cięcie stóp procentowych, do 1,75 proc., widać także na rynkach finansowych. W czwartek stopa oprocentowania trzymiesięcznych pożyczek na rynku międzybankowym, WIBOR 3M, która w długiej perspektywie oscyluje o 0,3 pkt proc. powyżej stopy referencyjnej NBP, wzrosła do 2,02 proc., z 1,96 proc. przed decyzją RPP.

We wszystkich komentarzach po środowym posiedzeniu tego gremium powtarza się zastrzeżenie, że prognozowanie jego przyszłych decyzji stało się jeszcze bardziej niepewne niż zwykle. Ekonomiści wytykają RPP nieprzewidywalność, brak konsekwencji, niespójność decyzji z jej własnymi komunikatami oraz nadmierne skupienie na bieżących danych zamiast na prognozach. Jak zauważył Radosław Bodys, swoją ostatnią decyzją „Rada zdołała zjednoczyć w krytyce zarówno zwolenników, jak i przeciwników obniżek stóp procentowych".

W październikowym komunikacie RPP sygnalizowała, że może jeszcze złagodzić politykę pieniężną, jeśli „napływające informacje, w tym listopadowa projekcja NBP, potwierdzą istotne ryzyko utrzymania się inflacji poniżej celu w średnim okresie". Projekcja zgodnie z oczekiwaniami okazała się dużo bardziej pesymistyczna niż poprzednia z lipca, a RPP nie wyciągnęła z tego żadnego wniosku. W jej komunikacie znalazło się sprzeczne z projekcją zdanie, że październikowa obniżka stóp „ogranicza ryzyko utrzymania się inflacji poniżej celu NBP w średnim okresie". Prezes Belka jeszcze zwiększył zamieszanie, deklarując na konferencji prasowej, że w RPP nikt nie ma wątpliwości co do tego, że w horyzoncie projekcji (tj. do 2016 r.) inflacja pozostanie poniżej celu NBP (2,5 proc.). Wobec tego, sugerował Belka, RPP będzie się koncentrowała na tempie wzrostu gospodarczego. Ale pod tym względem projekcja NBP również jest raczej pesymistyczna.

To nie pierwszy przypadek, gdy RPP jest krytykowana za brak spójności swoich decyzji i komunikatów. Zarzuty takie były powszechne m.in. w 2012 r., gdy najpierw podniosła ona główną stopę do 4,75 proc., a następnie zwlekała z obniżką, co również wydawało się sprzeczne z projekcją NBP.