Hartley-Merrill to prestiżowy międzynarodowy konkurs organizowany na świecie od 1989 r., a w Polsce od 1991 r. Mistrzowska Szkoła Reżyserii Filmowej Andrzeja Wajdy zorganizowała jego polską edycję po raz czwarty. Jednym z laureatów był Grzegorz Łoszewski. Na podstawie jego scenariusza Feliks Falk wyreżyserował słynnego „Komornika”.
– Próby ożywienia twórczości scenariuszowej w Polsce są na wagę złota – powiedział Andrzej Wajda.
Andrzej Bobola, jezuita, żył w latach 1591 – 1657. Był misjonarzem, pocieszał ludzi opuszczonych. Uwieńczeniem jego gorliwego życia była męczeńska śmierć za wiarę, którą poniósł 16 maja 1657 r. w Janowie Poleskim – zamordowany w okrutny sposób przez Kozaków. W 1938 r. papież Pius XI kanonizował Bobolę.
Historia opisana przez Baumana była konsultowana przez jezuitę Wacława Oszajcę. Rozgrywa się w dwóch planach czasowych. W 1923 r., w rok po utworzeniu Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich, papież Pius XI kieruje tam kilkunastu jezuitów, aby nadzorowali transporty z żywnością przysyłane z Watykanu. Dyrektorem papieskiej misji w Moskwie zostaje amerykański jezuita Edmund Walsh. Ma on upoważnienie od papieża do nawiązywania kontaktów z instancjami politycznymi w sprawach wiążących się z poprawą religijnego położenia katolików w Rosji.
W tym czasie na zorganizowanej w Moskwie Higienicznej Wystawie Ludowego Komisariatu Zdrowia – jako jeden z wielu eksponatów – sowieci wystawiają na pokaz zrabowane z kościoła w Połocku relikwie Andrzeja Boboli. Ciało męczennika, mimo upływu ponad 250 lat od tragicznej śmierci, utrzymuje się w doskonałym stanie.
