Męski erotyk: dokument Jorgena Letha

W filmie wraca do tamtego romansu, ale przede wszystkim snuje fantazję o idealnej kochance. W tym celu filmuje kobiety z różnych krajów Trzeciego Świata. Choć nakłania je do wypowiadania przed kamerą kwestii o sile ducha, nie chce, by stały się podmiotem jego opowieści. Pokazuje ich ciała we fragmentach: piersi, uda, brzuch. Można w tym dostrzec próbę podporządkowania ich sobie. Jednak dla mnie jest to przede wszystkim realizacja artystycznego credo reżysera.

Dla Letha ważniejsze od linearnej narracji są poszczególne obrazy – „fragmenty czasu", jak je nazywa. Jakby rekonstruował okruchy wspomnień i próbował ułożyć z nich wzorzec, który przypomniałby mu erotyczny klimat dawnych zbliżeń, atmosferę odwiedzanych w przeszłości miejsc.

I jeszcze ostrzeżenie: metoda narracyjna przyjęta przez Letha to kino dla wytrwałych. Reżyser przez półtorej godziny, niezależnie od kraju, w którym filmuje, wciąż odtwarza jedną sytuację. Naga kobieta leży w łóżku i tęskni za wyjeżdżającym do Europy kochankiem. Zamiast intensywnych przeżyć dominuje nastrój kontemplacji i melancholii.

Dokument, Dania 2010, reż. Jorgen Leth